Een roos is een roos is een roos:
Zal Shakespeare’s citaat ooit vergrijzen?
De rijmklank die hij eens verkoos
Noopt mij zijn toneel ook te prijzen
Geen roos is een roos als mijn Roos
Die mij weet te laven en spijzen
Wou ik haar verkopen [hoe boos]
Dan wist ik haar niet eens te prijzen
Een loos heeft geen loos als mijn loos,
Sprak laatst een Shanghaier vol ijzen,
Mijn hoofdhuid is schulftig en bloos
Als sneeuwman viel ik in plijzen
Voor Bas
- Gegevens
- Geschreven door Frits Criens
Uit het archief
Ode aan mijn studentenstad
Nu alle drie mijn kinderen er wonen
Op kamers ginds in mijn studentenstad
Herleeft de mooie tijd die ik er had
En wil ik haar mijn liefde nogmaals tonen.
O Nijmegen, ik wil jou graag bekronen.
Al werd dan de relatie ook een LAT
Toch wil ik jou hier laten weten dat
Ik nooit een stad zag die jou kon onttronen.
Ik woonde vier jaar lang in Brakkestein
En daarna nog eens vier jaar op drie plekken
Maar zelfs in Dukenburg had ik het fijn.
Wat ik toen in die jaren mocht ontdekken
Bleek later steeds een rijke bron te zijn.
Ik zal nooit echt uit Nijmegen vertrekken.
(Uit de nieuwe bundel Mooi van...)