Ik reageer verhit als een magneet
Als jij me zachtjes op begint te winden
Subtiel weet jij mijn zwakke plek te vinden
En maakt me met je lekkers gloeiend heet
Ik laat me door je geurentaal verblinden
En pak je met mijn lippen teder beet
Mijn grage tong maakt dit geluk compleet…
Verfijnd genot, ik wil je eeuwig binden
Denk niet dat ik iets vuils met meisjes flik
Verlekkerd voor een hijgerige snol sta
Of vals op vrouwen zonder paspoort kick
Waar ik als fetisjist van uit mijn bol ga
En waar ik zelfs de wreedste spot voor slik
Dat is de geur van versgeplukte molsla
Fetisjist
- Gegevens
- Geschreven door Frits Criens
Uit het archief
Op de groei (Eervolle vermelding groeidichtwedstrijd)
Het leven is net als een groeigedicht.
Je denkt al gauw: ~Dat lap ik hem wel even.~
’t Blijkt toch een zwaar karwei, al lijkt het licht.
Het leven is net als een groeigedicht.
De eerste strofe heeft haast geen gewicht,
die heb je in een oogwenk neergeschreven.
Je denkt al gauw: ~Dat lap ik hem wel even.~
Daarna krijg je per regel minder zicht
op welke wijze je het vorm moet geven.
’t Blijkt toch een zwaar karwei, al lijkt het licht.
Het leven is net als een groeigedicht.
Je doet je best maar raakt nooit echt bedreven,
dat wordt je mettertijd wel ingewreven.
De eerste strofe heeft haast geen gewicht,
die heb je in een oogwenk neergeschreven.
Je denkt al gauw: ~Dat lap ik hem wel even.~
Daarna krijg je per regel minder zicht
op welke wijze je het vorm moet geven.
Een groeigedichtje maken is als leven:
aan ’t einde zie je pas wat is verricht.
’t Blijkt toch een zwaar karwei, al lijkt het licht.