Ik heb zo’n moeite met die lettertjes

Ze dansen door mijn schrift
En zijn totaal geschift
Ik haat de kleine ettertjes

Spellingleed

Die rare letter e verbijstert me
Ik hoor een ö in ‘de’ … een eh in ‘leg’
Maar als ik dan weer ‘mede’ schrijf en zeg
Dan klinkt er eerst een ee en dan een ö

En plak ik achter onze e een u
Dan maakt dat kunstje haar pardoes tot eu
Een i vooraf maakt e tot ie, mon dieu
Met i erna tot ei: u snapt het nu?

Twee letters e aaneen lees je als ee
Een o vooraf maakt van de e een oe
Bent u intussen aan een dokter toe
Dan denkt u bij de e’s-accent: O wee!

Wie lezen leert en schrijven met zo’n spelling
Is vast immuun voor elke schoolse kwelling

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

De Vlaamse dichter

 



De Vlaamse dichter is een eend op krukken.
Hoewel hij enkel kluchtig kan mislukken
Laat hij zijn kromme maaksels steeds weer drukken -
Zijn geest is dof, zijn botte pen loodzwaar

En nooit eens reikt hij, brave zemelaar,
Een regel hoger dan het middelbaar.
Veel beter dan de pen, dat stuk gevaar
Greep hij de penis, om zich af te rukken.

En voor het dichteresje: evenzo -
Al is zij ook het teerste maagdelijn
Dat passend zwijmelt over barenspijn,

Ik geef haar bovenstaand octaaf cadeau -
Hoewel voor haar nochtans, subliem tableau!
De pen nog enigszins van nut kan zijn.


(Uit de nieuwe bundel komhoeheetieookweerevendoorscrollenenjevindthem)