God
Flickr.com
 
Ik ben wel God, maar diep in Mijn gedachten
Droom Ik ervan een mens als jij te zijn,
Bekende God me laatst, Ik zou vilein
Uit jachtgenot de laatste panda slachten
 
Ik zou tekeergaan als een dronken zwijn
Voor niets en niemand ooit respect betrachten
De regels van Mijn Kerk zou Ik verkrachten
En lachen met de dienst van brood en wijn
 
Hoe zou het zijn Mij Zelve te verachten
Met leugens, spot, bedrog en schone schijn
Of haat, vernedering en bot venijn:
Ik wil het weten, nu, kan niet meer wachten
 
We ruilen, zei ik, voor een jaar, akkoord?
Sindsdien heb ik van Hem niks meer gehoord
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

De lente bijt



Wanneer de aarde na haar slaap ontwaakt
met halmen in het gras en nieuwe knoppen
waar lome hommels gonzend honinghoppen,
dan geurt het weiland dat van leven blaakt.

Het nieuwe blad heeft daar een nis gemaakt
waarin ik me voor even kan verstoppen,
ver weg van media en krantenkoppen.
Nog nooit heeft stilte mij zo zoet gesmaakt.

Ik snuif de lucht op, maar het zit niet mee.
De pollenplaag, ik had het kunnen weten.
Al niezend zeg ik het tableau tabee.

En thuis vraag ik: Hoe kon ik het vergeten?
Dáár voor de spiegel staat insectenspray.
Ik krab me suf aan honderd muggenbeten.