De Eerstehulpdienst maakt weer overuren
Een zuster die me eerst morfine geeft
Beoordeelt ook vakkundig mijn kwetsuren
Verwijdert dan met bijtende tincturen
Geronnen bloed dat aan mijn wonden kleeft
 
Mijn zwaar geschonden lichaam trilt en beeft
Nog van de aanslag die het moest verduren
En zoveel averij veroorzaakt heeft
Dat ik het nog maar net heb overleefd
Een Cobra 20 laat zich amper sturen
 
Ik heb geluk nog, mis slechts zeven tenen
Mijn broer moet verder zonder onderbenen
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Album van de Indische poëzie 5


Kampong Mahu, Saparua 1987



In 1987 maakte ik een reis naar de Molukken en schreef naar aanleiding daarvan een aantal gedichten. Zo’n tien jaar geleden ontmoette ik Patty Scholten voor het eerst in Amsterdam en tot onze verrassing bleken we niet alleen dezelfde kampong op het eiland Saparua te hebben bezocht, maar over dezelfde vissers, zonsondergang en matjes met drogende kruidnagels te hebben geschreven, met ongeveer dezelfde strekking. Het octaaf van haar sonnet vond ik terug in mijn gedicht Molukken 1987 en het sestet in mijn sonnet Tjenkeh. Aardig voor de lezer om dat hier eens te vergelijken.

(Dit gedicht verscheen in de bloemlezing Wonder en geweld, samenstelling Hans Straver, Utrecht 2007)