‘Voor immer blijft ge leven

in onze herinnering;

de geur is nagebleven

ook toen de bloem verging’-

 

Gestorven lelies rieken

maar onkruid dat vergaat

behoudt zijn balsemieke

parfum in blad of zaad

 

Wat was hij? Paars als longkruid,

bijvoorbeeld van de drank?

Welriekend kruid of onkruid?

Of stierf-ie lelieblank?

 

Zijn ziel kent rust noch vrede

sinds honderdvijftig jaar;

dat is al lang geleden –

het ruikt hier nergens naar.

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Waarschuwing

Witte wieven
Ets: Pieter Holsteyn 1660
 
Is de zomertijd voorbij,
hoor je ’s avonds op de hei
weer de witte wieven joelen,
vraag dan niet wat ze bedoelen.
 
Zijn de dagen kort van duur,
zie je rond het blauwe uur
weer de witte wieven zweven,
ren dan, ren dan voor je leven.
 
Grijpt zo’n wief je bij je haar,
ai, dan blijf je aan haar plakken
en verdwijn je in de mist.
 
Eeuwig snakkend naar een kist
zul je in de zomp verzakken.
 
Nooit van huis dus zonder schaar.