Ich bin der Gast, ich bin dazu gezwungen
Erbarme mich!
Und reden soll ich! Das ist nicht gelungen
Erbarme mich!
Schon roh gefoltert blieb ich still
Wo ich doch gerne reden will
Warum ziehen die erst die Zungen!
Erbarme mich!
Die Henker foltern ohne Ziel
Erbarme mich!
Uit het archief
Vakantie in coronatijd
Foto: Flickr
Vakantie thuis, het is wel even wennen
Voor allen die drie keer per jaar naar vreemde oorden rennen
De Himalaya, Thailand, Niger, heerlijk zou dat zijn
Hoe lang nog het gemis? Verdraaid, wat doet dat vrees’lijk pijn!
’t Is surrogaat, die duinen, strand en wat verwaaide dennen
Maar in zo’n duinpan zie je soms verstopt verstilde vennen
En plantjes waar geen zinnig mens de naam van zou herkennen
De meeste dieren uit die streek die vinden het er fijn
Vakantie thuis….
Het is niet mijn bedoeling om de mensheid te gaan jennen
Maar denk hoe fijn het is om hier je paard te kunnen mennen
Een picknick in het duin, een broodje ei, wat witte wijn
Je hoeft niet te gaan vliegen, slechts een uurtje in de trein
En ook bespaar je heel wat geld, veel zorgen en migraine
Vakantie thuis!