Een gordeldier uit Loon op Zand
Heeft aan een date zijn hart verpand
'Ik had bij haar maar een gedachte
En niet omdat ze zo lief lachte
Ik fluister het want ze wordt hels
Het gaat me om haar jarretels
 
 
Armadillo from Quadrupeds series N41 for Allen Ginter Cigarettes MET DP839192
Wikimedia Commons
 
Waardeloos zeeppompje
Kocht ik bij Kwantum ooit
Zat steeds verstopt dus ik
Werd agressief

Maar zo’n defect is bij
Kwantummechanica
Volgens de helpdesk
Volstrekt subjectief
 
 
PlaatjeSoap
Pixabay
"Je ziet de laatste tijd wat gelig."
Bezorgd bekijkt de zeug haar big.
"De drank tiert in je lever welig
en je beperkt je tot gelig."
1x1 wit
Patrijspaté, foie gras of sushi maki
Vergeet die magnum Piper-Heidsieck niet
Schrijf zelf een vers, verras haar met een lied
En zeven strippers dansend in hun nakie
 
Dus zoon of dochter, dit is hoe het moet
Verwen vandaag je moedertje maar goed
 
 
ACTU 10 Moederdag Piper HVV
Copilot

 

de jonge boom wil naar de zon gehuld in roze wolken
met jeugdige manmoedigheid gaat hij alleen voor goud
de armen wijd, de borst vooruit, die rol zal hij vertolken
 
hij haalt onachtzaam schouders op bij krassen in het hout
zijn eerste herfst komt onverwacht, de wind is angstaanjagend
maar kranig biedt hij storm het hoofd, hij is nog lang niet oud
 
een hondje piest, een tak breekt af, het leven blijft uitdagend
en dan opeens staat hij daar naakt, al rillend van de kou
de maanden zonder bladerdak, de donkerte verdragend
 
voorzichtig kijkt hij om zich heen, tuurt rond voor dag en dauw
een vroege sneeuwklok, dan een krokus, nieuwe knoppen komen
twee tortelduiven op een tak begroeten hem al gauw
 
hoewel het nog kan vriezen laten vlinders hem weer dromen
de bloesem roept de bijen, deze zomer draagt hij vrucht
zijn stam is breed, zijn wortels sterk, hij laat zijn sappen stromen
 
‘het leven volgt beslist seizoenen,’ roept hij opgelucht
waarna de kringen door de jaren in zijn kern belanden
hij weet dat spechten blijven bikken, dat je soms nog zucht
 
hij bladert door de jaren, gaat door veel gemoedstoestanden
dan staat hij fier en lacht breeduit, hij heeft het goud in handen
 
boom
Copilot
 
Vliegendd hert
Copilot
 
Een vliegend hert sprak tot zijn vrouw:
Als wij nu eens voor dag en dauw
Het huis al hebben opgeruimd
En wij dan niet hebben verzuimd
Om het ontbijt gereed te maken
Zodat wij niet in onmin raken
Dan hebben wij een fijne start
En dragen wij een lichter hart
Waarop zijn vrouw venijnig zei:
Ach, vlieg toch op met je gewij
 
Tante Bep
Freepik
 
Mijn lieve tante Bep at veel te veel
Het voer ging zonder kauwen door haar keel
Ze leefde voor consumptie en genot
En was op suiker en op vet verzot
 
Oh tante Bep, Oh tante Bep
Dat kostte je aortaklep
 
Mijn tante Bep had flink obesitas
Ze dronk haar wijn per fles en niet per glas
Bestelde kippenbouten per dozijn
En was present op ieder vreetfestijn
 
Oh tante Bep, oh tante Bep
Daar ging je pulmonalisklep
 
Mijn lieve tante Bep was hedonist
Te dik de kist in dus geen feest gemist
Zo zwaar, ze zweette zelfs verzadigd vet
Haar laatste maaltijd was het kerstgourmet
 
Oh tante Bep, oh tante Bep
Tot ziens tricuspidalisklep
 
Ze stak nog net twee toetjes in haar snavel
Wat ijs en een met stroop doordrenkte wafel
Daar hield haar vraatzucht op, haar borst deed pijn
Als hedonist vond zij dat minder fijn
 
Oh tante Bep, oh tante Bep
En dat was je mitralisklep
 
Mijn lieve tante Bep, ik wil niet klagen
Maar waarom moest juist ík uw grafkist dragen?
Ik heb echt mijn familieplicht gedaan
Ben met het tillen door m´n rug gegaan
 
Oh tante Bep, oh tante Bep
De kerstgedachte die ik heb:
 
Opdat ik u het lot van Bep verhinder
Verlang naar matigheid en consuminder!
(Een tip nog om uw rug niet te verspillen:
een grafkist ook vanuit de benen tillen.)
 
Hier zie je Valerie, mijn eerste vlam
Zij smeerde altijd broodjes in haar blootje
Totdat zij op een dag de benen nam
Toen smeerde zij hem in haar paars Peugeootje
 
Daarna heb ik Heleen het hof gemaakt
We speelden potjes schaak op mijn veranda
Totdat zij door een ander werd geschaakt
En lachend wegreed in haar Fiat Panda
 
Ook ging ik nog een jaar met Wilma uit
Ik vond dat zij wel iets van Doris Day had
Maar Wilma werd helaas ook nooit mijn bruid
Zij reed mijn straat en hart uit in haar SEAT
 
Mijn grote liefde Loes hier op de foto
Die is er nu nog steeds, zij heeft geen auto
 
Sonnet Fotoboek hvv 2 2
Copilot
  
pushup
Pixabay
 
Wij doen aan ochtendgymnastiek,
Kim weet zich tien keer op te drukken,
ach, twintig zou haar ook wel lukken,
al komt dat niet door haar techniek.

Ik zucht: ‘Ik doe het je niet na,
want ik heb geen push-up beha.’
 

schommel1
L’escarpolette (1767) , Jean-Honoré Fragonard
(Wikimedia Commons)
 
Natuur is op veel wijzen te aanschouwen
en brengt het wonderbaarlijkste in zicht
ervaart de jongen met zijn blik gericht
op wat zich voor zijn ogen blijft ontvouwen
 
een schommel met de mooiste aller vrouwen
die steeds pikant een beentje voor hem licht
terwijl een oude man haar evenwicht
en ook de voortgang regelt met twee touwen
 
Helaas, van ‘t voor het oog uitdagend spel
valt hem alleen de achterkant te beurt,
er is met oude zwoegers geen erbarmen
 
Totdat het in elkaar verdiepte stel
tenslotte ook zijn ouderdom betreurt
wanneer de grijsaard kramp krijgt in zijn armen
 
‘Kom morgen maar om kwart voor tien’,
besloot de dierenpsych.
‘Ach kan het ook vandaag misschien?’,
verzocht de ééndagsvlieg.

 

(een Mawaddes)

Ons vliegtuig is gecrasht, hier in het regenwoud
Als kersvers stel gestrand, we zijn vandaag getrouwd
Haar moeder is er ook, (die vrouw is wreed en koud)
Het mens zeurt aan je kop, en zonder oponthoud
Voor dode passagiers, heb ik een graf gebouwd
Nu heb ik hongerklop, en denk aan havermout
Aan boerenkool met worst, aan friet met extra zout
Ik ijl en kwijl want kijk, daar loopt een kippenbout!
Zo heb ik ´per abuis´, mijn schoonma opgeknauwd
 
 
jungle plane crash war
piqsels
 
Robotvierdaagse
dezgo.com

Dag vier en alles lijkt nog goed te gaan
Zijn exopantser genereert een blaar
Toch krijgt hij de vierdaagse voor elkaar
De Via Gladiola komt eraan

Die Asimo verovert alle harten
Maar AI, een bug en nu gaat hij herstarten


Robots kopen Vierdaagse-bewijzen.
Bron: nu.nl
 
chickenegg
pixabay


Een hobbykip uit Lekkerkerk
krijgt geen waardering voor haar werk:
‘De baas beschouwt het als mijn taak.
Nu heb ik PFAS-leedvermaak:
de leg kost moeite, pijn en tijd,
maar zelf kan hij zijn ei niet kwijt.’

Ik loop de deuren van musea plat
En slenter langs Frans Hals, van Gogh, Vermeer
De modernisten die ik ook waardeer
De ganse dag ben ik voor Kunst op pad

Men zegt, 'Die heeft wat in de melk te brokken'
Ik ben nu eenmaal gek op artisjokken
 
 
artichoke 2584367 320
Pixabay
de eerste joekel bijt na tien seconden
er kleeft aan hem zowaar een roestig zwaard
de tweede draagt warempel Britse ponden

mijn dobber meldt opnieuw een gulzigaard
ik kijk in twee enorme rode ogen
hij heeft een oude tandem aan zijn staart

mijn hengel blijft de hele dag gebogen
maar deze krijg ik echt niet op het strand
hij zit aan iets reusachtigs vastgezogen

ik schreeuw en sleur, ontwaar een stalen rand
terwijl ik van mijn voorhoofd liters zweet wis
en brul een onderzeeër op de kant

hoewel de puinhoop nagenoeg compleet is
ving ik vandaag toch mooi een hoop magneetvis
 
 
 
330px Dopravní značka vytahovaná z vody řeky pomocí silného magnetu pro magnet fishing
Wikimedia Commons
Ik zit hier bij de kapper in de wacht
Sereen geleidt het ritme van de scharen
De praatjes over weer en wedervaren
Van dames met hun hoofd in foliedracht
 
Er zit ook iemand op haar telefoon
Zij typt en typt verwoed vol vuur en ijver
En dat is vast een vers over een schrijver
Met kapsel als verwaaid door een cycloon
 
 
Spiegel Jaap Bakker
Gemini
Is niet de droom van elke fietsfanaat
Zijn naam te horen roepen langs de wegen
Al is hij nog zo dik - of juist te iel
 
Een sprintje naar het einde van de straat
Voelt als een prachtige etappezege
Het is of hij de massa juichen hoort
 
Hij voelt zich Merckx, Hinault of Anquetil
Wanneer hij zwoegend op de trappers staat
Museeuw, bij tegenwind en miezerregen
 
Daar fietst hij, met de tong al op zijn wiel
Heldhaftig lijdend naar een eenzaam oord
Nu voelt hij zich een Binda of een Oppy
 
En wee degene die zijn droom verstoort
Die krijgt meteen een Fausto op z'n Coppi

 

 

Een bronstig hert uit Ellemeet
Zocht zeer luidruchtig naar een date
Maar sip zei hij: ‘Wat ik ook brul,
Het aantal dames blijft maar nul’
Tot eentje reageerde met:
‘Leuk dat u ook lysdectisch bnet!’
 
hert
Pixabay
 

PTTman

Ik was jaren postbesteller.
Heel wat meters op de teller.
Niemand liep zijn ronde sneller
stond vermeld in mijn dossier.
Ik was heel vroeg uit de veren,
droeg mijn mooie bodekleren,
ging dan eerst de post sorteren.
’t Heette toen nog PTT.
 
Och die dorpslui waren aardig,
heel beleefd en best hulpvaardig,
zij het enigszins merkwaardig,
maar ze meenden het niet kwaad.
Doch geen ziel kon destijds lezen,
dus ik was hun hulp in dezen
en zo gold ik daar in wezen
als hun steun en toeverlaat.
 
En dus las ik elke mare:
blije, nare, mooie, rare.
En dat heb ik al die jaren
steeds met veel plezier gedaan.
Daardoor kwam ik veel te weten
over diepe hartenkreten,
loonbeslag, promoties, veten.
Man het was zo’n mooie baan.
 
Om u nu een beeld te geven
van mijn postbestellersleven
schilder ik voor u maar even
het toen gangbare tableau.
Steeds de brief bijtijds geopend
en die las ik dan al lopend
en daar stond men wachtend, hopend
en dan ging het pakweg zo:
 
‘Ik kom thans uw post bestellen
en ik kan u reeds vertellen:
U moet Jan maar even bellen,
want die heeft het zwaar gehad.
Hij is van het dak gegleden,
was toen iets te snel beneden.
Zwaar gebutst aan lijf en leden
moet hij veertien weken plat.’
 
En daarna bij nummer zeven,
ach wat stond dat mens te beven,
want ze hadden haar geschreven
dat haar moe ontslapen was.
Die had last van leverstenen,
hele zware en gemene,
voor je ’t wist was ze verdwenen
en ze leek nog wel zo kras.
 
Dan weer door naar Jan de Bakker
en dan zei ik tot die stakker:
‘Even flink zijn, oude makker.
’t Is een blauwe envelop.’
Hij had echt geen cent te makken
en ik zag in hem iets knakken.
Noodlot treft toch steeds de zwakken.
Jan was slechter af dan Job.
 
Maar bij Jansen op De Dreven
ging men toch iets leuks beleven,
want ze hadden hen geschreven
dat Kees-Jan geboren was.
Ach de eerste van hun eerste,
dat verheugde hen ten zeerste.
O de blijdschap die er heerste!
Deo, Deo gratias!
 
Verder naar de Korte Poten.
Kees van Dam kocht altijd loten,
meestal had ie misgeschoten,
maar inenen was het raak.
Hij had ruim een ton gewonnen,
is een meubelzaak begonnen,
iets te vlug en onbezonnen
en hij was al gauw de sjaak.
 
Ach je liep je wel de kloten,
had de blaren op je poten,
maar wat heb ik toch genoten
in mijn tijd bij Tante Pos.
Later kwamen economen
en die hebben zonder schromen
dienstverlening af staan romen
en de klant was zwaar de klos.
 
In mijn tijd was die nog koning.
Alles bracht je naar zijn woning.
Het is nu een schijnvertoning.
Tjonge wat een grote flop.
Maar ik ga u nu verlaten,
want ik wil nog naar mijn maten.
Lekker over vroeger praten.
Dag meneer ik stap weer op.
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Wetenschap





Taalkunde nutteloos?
Stoffige kamerleer?
Nou, semantiek gaat
Beslist buitengaats

Zo onderzocht laatst een
Rottumerogenaar
Polysemie in het
Rottumerplaats!