treinruit
 
Het is hier nogal droef en grauw
Terwijl men zegt: het is zo prachtig
Geen groen te zien, geen spoortje blauw
Wel zijn de koeien loeiend drachtig
 
Ik dender door het duister voort
Herken de polder slechts aan gassen
Heb de NS dus aangespoord
Om toch die ramen eens te wassen

 

Schommelstoel
Freepik.com
 
Gezeten in zijn oude schommelstoel
ontbrak het opa nimmer aan verhalen:
zo kreeg die stoel plots zeventien pedalen
en - zoef! - in wolkenland was feestgewoel!
 
De kwispelsaurus maakte dolle boel,
een slagroomlabyrint deed ons verdwalen,
waar zebragaaigezang klonk door de zalen,
een stel miauwofanten danste zwoel.
 
We vlogen naar het groot matrassenfort,
en daalden af in dromen, zacht en zoet.
Wat was die tijd met opa veel te kort!
 
De brave man besefte heel erg goed:
de wereld is onttoverd en verdord,
een kwaal waarvoor zijn stoel ons heeft behoed.
 
Eland
Pixabay
 
Een eland staat in Papendal
voor ware sportberichten pal.
Hij sprak: ‘Lees nimmer het AD,
beluister nooit het ANP.
Ik zeg je: al het nieuws is nep,
behalve op mijn elandapp.’
 
 
Een sinkhole verwoestte in Londen
een deel van een plein. Dat was zonde!
De aannemer was
beslist in zijn sas:
zijn gat in de markt was gevonden.
 
 
Het staat me tegen om mezelf te roemen
Dan lijk je zo aan eigendunk verslaafd
Maar feiten mag je uiteraard benoemen:
Ik ben dus niet te meten hoogbegaafd
 
Een losse studie is voor mij te pover
Want drie, in samenhang, kan ik wel aan
Dan heb ik nog voldoende ruimte over
Voor vrije tijd plus een studentenbaan
 
De zondag reserveer ik om te schrijven
Vooral aan Ik Mezelf, mijn trilogie
En om de prozasleur wat te verdrijven
Theater tussendoor en poëzie
 
Zoals het is, vertel ik het gewoon:
Wat zou mijn moeder blij zijn met zo’n zoon
 
 
Die band met Jan en Annie aan het roer
Had hits met Pearlydumm en Mon Amour
Ze maakten destijds naam, da's best een wonder
Ze zaten immers zelf al jaren
Sonder
 
heen en weerschap 340x52
 
Traditiegetrouw wordt ook dit jaar de verjaardag van Drs. P (104 inmiddels!) met een muzikale hommage gevierd op het Drs. P-Plein. Datum: donderdag 24 augustus. Inloop vanaf 16.00 uur in café Quartier Putain, Oudekerksplein 4 te Amsterdam. Zangers kunnen zich aanmelden via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. met hun keuze uit het repertoire. Vorig jaar beschikten wij over een uitstekende pianist (Paul?), wiens contactgegevens helaas verloren zijn gegaan. Wil hij zich ook weer melden?
 
Voor allerlei andere informatie over onze grijze tsaar zie de website www.drsp.nl
 
 
JaapB
 
Ik lichtte mijn schedel en vloog eropuit;
ik moest het maar eventjes doen zonder mij
en zwaaide nog naar mijn verdwijnende huid,
maar boeie! … nú was ik een paar uurtjes vrij.
Het leek me het beste voor ons allebei
en daarom nam ik dit manmoedig besluit.
Ik lichtte mijn schedel en vloog eropuit;
ik moest het maar eventjes doen zonder mij.
 
Ik ben, geef ik toe, een veeleisend karwei,
vandaar dat ik wel eens een middagje muit.
Vermoeid als ik ben van gedachtengebrei
onttrek ik mij graag aan mijn eigen voogdij.
Ik licht dan mijn schedel en vlieg eropuit.
 
Al eerder dan ‘De clown’ in ’t wit en rood
Dacht ik, wanneer toch gaat die zanger dood?
En nu nog steeds ontspruiten er verwensingen
Naar lui die doodleuk Zai Zai Zai van
 
Benzingen

 

vermorstgeluk
 
Vermorst geluk van Frits Criens is zijn derde bundel met serieuze gedichten. De dichter is ouder geworden, wat zijn weerslag vindt in het nieuwe werk over (onvervuld) verlangen, taal, dichterschap, ouder worden, liefde en dood. De eerste vier afdelingen van de bundel dragen klassieke titels: Ochtengloren, Middaggloed, Avonddonker en Nachtschemer. De vijfde afdeling, Requiem voor Ria, is gewijd aan zijn zus, vanaf het moment dat zij in Leuven een fatale diagnose krijgt tot en met haar begrafenis. In deze ontroerende sonnetten balanceert de dichter als verbale evenwichtskunstenaar tussen sentiment en koude afstandelijkheid. Vermorst geluk sluit af met Gelegenheidsgedichten en gedichten in opdracht. In het motto citeert de dichter Batavus Droogstoppel in zijn boutade over gedichten, in: Max Havelaar, Multatuli, 1860.
 
Vermorst Geluk, Poëzie, Frits Criens. Hardcover, 82 pag. - Prijs € 19.95. Uitgeverij Liverse, ISBN 978-94-92519-52-8.
Verkrijgbaar bij de boekhandel, of rechtstreeks bij uitgeverij Liverse www.liverse.nl (gratis verzending en tot eind augustus 10% korting). 
 
 
IJDELHEID 
 
Een haan kraait schor het ochtendgloren aan
Het licht begint me wreed uit bed te drijven
Mijn hoofd is moe en leeg, ik wil nog blijven
De spieren zijn te stram om op te staan
 
Ik was van plan vandaag een vers te schrijven
Dat tot de bodem van het diep zou gaan
Door nooit begane paden in te slaan
Om in het hart van lezers te beklijven
 
Mijn werkeloze iMac reutelt zacht
Het lege beeldscherm lacht me honend uit
Terwijl het toetsenbord gelaten wacht
 
Geen nieuw terrein vind ik, noch fris geluid
Noch diepte, maar een dichtgeslibde gracht
Met sleetse wissels tussen woekerkruid 
 
Frits Criens uit: Vermorst geluk
 
kaasriet
Wikimediacommons
 
Op dinsdag koop ik hier mijn kaas
Maar zelden bij de kraam van Kees
Omdat ik graag het beste kies.
Ik neem Old Amsterdam van Koos
Dat vind ik steeds mijn beste keus
 
Van jonge kaas word ik nerveus
Die plakt te veel en is te voos
En schimmelt snel en dat is vies
Het smaakt ook niet bij de cuvees …
 
Nu nog een bloempje voor de vaas
 
mcmeuk
Wikimediacommons
 
Hoe krijgen we de kinders mak?
Gezellig snacken bij de Mac!
Voor hen menuutje kindermeuk,
voor ons een grote koffiemok
(waarin ik flink wat whiskey mik).
 
Ik maak me niet zo snel meer dik,
hoewel ik honderd euro dok.
Het kroost ligt lallend in een deuk,
waarna ik ze snel onderdek.
Dan gaan we zelf nog uit ons dak.
 
bijltje
pixabay.com
 
Ochtendhumeurigheid
Juist op de maandagen
Start weer het beulen
Het voelt als een straf
 
Geesteloos cutberoep
Decapitatiebeul
Lunchtijd gelukkig
De kop is eraf
 
coderood
Foto MvP
 
Wat een misère toch!
Rotweer in Nederland
Hier in Zuid-Frankrijk
Zien wij jullie nood
 
Daarom dit goedbedoeld
Sympathiseringsvers
Troost je ook hier
Is het vaak code rood
 
buddinghmes
Het water van de zee is altijd zout,
Hoe men de suikerpot ook mag hanteren,
Geagiteerd over het strand marcheren,
Terwijl de wind de brandingkoppen krauwt;
Een borstbeeld hakken uit scheepstimmerhout,
Des nachts, in droom, met meerminnen verkeren,
Tarbot fileren of Neptuin vereren:
Het water van de zee is altijd zout.
 
Daar helpt geen moederlief, geen vaderstout,
Geen bokken, dokken, knokken of gekscheren,
Geen brein van boterkoek, geen hart van goud:
Of men voor dames voelt of meer voor heren,
Het water van de zee blijft altijd zout.
 
 
Uit: Het mes op de gorgel. Gorgelrijmen en andere gedichten, 1960
 
105 jaar geleden werd Cees Buddingh' geboren
 
Toen ik een nieuwe flat betrok
ontlook in mij de hobbykok:
gestoei met mixer, pan en wok!
Hygiëne bleek een struikelblok.
 
Ik was dan ook geen opruimheld:
de keuken werd een vuilnisbelt,
het poetsen almaar uitgesteld.
 
U proeft misschien een supplement
maar ach, die salmonella went.

 

Alfabet
Pixabay
 
Heimwee
 
Toen Alfa voor het eerst zijn Bet ontmoette,
Heeft hij haar lang met kennersblik aanschouwd.
En nog dezelfde dag deed hij zijn aanzoek
En nog dezelfde maand zijn zij getrouwd.
 
En waren samen letterlijk gelukkig
En hadden lief in letterlijke zin.
En Bet schonk na verloop van negen maanden
Het leven aan een vierentwintigling.
 
Dat was de aanvang van de overwinning
Van dit geletterd, kinderrijk geslacht
Dat duizendtallen dromen heeft geschapen,
Maar honderdduizenden heeft omgebracht,
 
Dat menige bibliotheek heeft volgelogen,
Dat dagelijks smaad schrijft in het ochtendblad,
Dat laster pleegt in duizend conversaties,
Dat roddelt op het land en in de stad.
 
En was de dichter niet ter hulp gekomen,
en wisten wij na alle laster niet
Dat wat in proza enkel maar kan liegen
Tot waarheid wordt gelouterd in een lied,
 
Wie zou dan niet de tijd terug begeren,
Toen Alfa vrijgezel was en haast stom?
Wie zou niet liever vreedzaam vegeteren
In een sereen analfabetendom?
 
 
Ter nagedachtenis aan Daan Zonderland   15-08-1909  - 05-08-1977 
Uit: Er zwom een garrnaal door het Kattegat - Uitg. Bert Bakker 2007
 
 
Hij zorgt voor angst, paniek en ergernis
Door rare nepadviezen te verspreiden
Waar hij al jarenlang mee bezig is
Niet elke dag, maar op gezette tijden
 
De media verkondigen zijn waan
Verlekkerd, als een boodschap van hier boven
Maar gaat het mis, heeft hij het nooit gedaan
Want niemand is verplicht hem te geloven
 
Zijn naam is Co en hij bedondert je
Een sluwe bliksem, bijna zonder franje
Zijn achternaam, voorafgegaan door 'de'
Is ofwel Geel, of Rood, maar vaak Oranje
 
Door driekwart van het volk wordt Co verfoeid
Vooral als hij zich met het weer bemoeit
 
Alsemambrosia
Wikimedia.Commons
 
Dit is een zeperd zeg
Al wie er hooikoorts heeft
Valt de augustusmaand
Toch al niet licht
 
En door de komst van de
Alsemambrosia
Zitten de ogen nu
Nog langer dicht
 
Vlaanderen
Pixabay
 
Ach mijn vrouw wil naar Zuid-Frankrijk
voor vakantie en vertier.
Daarom rijdt ze nu door Vlaanderen
en ik ben haar passagier.
Meid, waarom zo ver gereden,
waarom blijven we niet hier,
waarom blijven we niet in Vlaanderen
met zijn duizend soorten bier?
 
Hier zijn middeleeuwse steden,
majesteitelijk en fier,
hier schiep Breughel zijn taferelen
van het landvolk aan de zwier,
hier schiep Rubens vrouwenbillen
die getuigen van plezier,
in het landschap van Stan Ockers
en van Peerke Pollentier.
 
Weet je soms nog witter bloemen
dan de hagelwitte vlier,
zijn er ergens hogere bomen
dan de Vlaamse populier?
Smalle huizen op de velden:
ieder huis de pionier
van een nooit voltooide hoofdstraat
in een nooit gebouwd kwartier.
 
Vlaanderen, Vlaanderen door welk noodlot,
door welk wonderlijk bestier
word je steeds voorbijgereden,
worden al je mooie steden,
Brugge, Antwerp, Gent en Lier,
tot op heden steeds gemeden,
waarom blijft er niemand hier?
 
 
Ter nagedachtenis aan Willem Wilmink 25-10-1936  -  02-08-2003
Uit: Verzamelde liedjes en gedichten Uitg. Bert Bakker 2004

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Rondel retourné



Drs. P Korteweg, thesauriër-generaal Ministerie van Financiën


Rondel retourné

Bij Pé daar komt dit schema niet vandaan,
de kans erop die was ook uiterst klein.
Hij weet waarschijnlijk niet van het bestaan,
het knutselwerk komt voort uit eigen brein.

’t Is geen Rondeel al ruikt het er wel aan,
ook geen Retour, al heeft het eind de schijn.
Bij Polzer komt het schema niet vandaan
de kans daarop die was ook uiterst klein.

Het is niet lang, maar toch geen kortebaan
en ritmisch moet het lopen als een trein.
Bij Polzer komt dit schema niet vandaan,
de kans erop die was ook uiterst klein.

Ik maak wel ruim gebruik van het refrein.
Het scheelt een rijmwoord zoeken, dat zit mee.
Al komt het schema niet bij hem vandaan,
toch leunt het wat op doctorandus Pé.

(Bescheiden presenteer ik hier deze nieuwe, door mij bedachte versvorm)