lochness3
WikiMediaCommons
 
Helaas we hebben Nessie niet gevonden
Natuurlijk was ik ook van de partij
Dat snorkelen bleek echter niets voor mij
Stel dat je door het monster wordt verslonden
 
Als uitkijk op de wal deed ik mijn best
Maar het was mistig en je zag geen pest
 
tweespraakGrant
 
Gedicht Tweespraak: Jaap Bakker, schilderij Grant Wood: American Gothic (1930)
 
 
bijnader
Pixabay
 
Ik zocht het dorp aan de rivier,
tien jaar geleden was ik hier,
maar, vreemd genoeg, ik vond het niet,
ik zag alleen natuurgebied
en dacht verbaasd: ‘Ben ik nou gek?
Het was geheid op deze plek.’
 
Het lag niet echt aan mijn verstand,
maar vredig aan de overkant.
 
hanghoekstra
Wikimediacommons
 
De domheid bot haar uit het oog,
Nochtans moet ik haar minnaar wezen
En van haar slaap mijn noodlot lezen;
De vinger schrijft haar wenkbrauwboog,
Schrijft naast haar oor den epiloog:
‘Vandaag nog, maar geen dag na dezen
- De domheid bot haar uit het oog -
Moet ik nochtans haar minnaar wezen.’
 
De vloed kwam op; de golf bewoog
En is in de eerste van de kreken
Zonder bezinnen uitgeweken.
Ik werd een golf, de vloed steeg hoog,
De domheid bot haar uit het oog.
 
 
Uit: Panopticum (1946), waarin ook Hoekstra's bekende gedicht "De ceder" is opgenomen
Op 4 september 1906 werd Han G. Hoekstra geboren 
 
Bos
Freepik.com
 
Een bos ter grootte van een krant
en toch is daar die mooie hinde:
bruinogig, kwetsbaar elegant...
 
Ze vlucht met spoed (zelfs met gezwinde).
Ik heb haar liefdevol bejegend
maar zo doet altijd een beminde.
 
En achtte ik me eerst gezegend,
nu voel ik slechts hoe hard het regent.
 
Hammerhaai 
Freepik.com
 
Een hamerhaai bij Curaçao
zocht jaren naar een leuke vrouw
totdat hij vlak bij Trinidad
een prettige ontmoeting had.
Ze was daarnaast – hij had geluk –
ook absoluut een hamerstuk.
 
 
Een snoeshoen tokte 'Tek tek tek'
gezeten op de hoogste tak
de haan gebaarde 'toktoktok'
want deze kip had nog een tic
ze at de hele dag door Tuc
 
Zij riep de haan: Pssst, heerlijk stuk!
die panikeerde en riep: Stik!
met haar ging hij dus níet op stok
dat vond ze pijnlijk, ja dat stak
nu tekt ze treurig op haar stek
 
 
Ons clubje zingt het hoogste lied
Aan wal zijn wij wat uitgelaten
Maar aanstonds in Noordzeegebied
Gaan hengels uit en stopt het praten
 
We kiezen rap het ruime sop
De schipper die ons watjes noemt
 
Want bij de eerste golf staan wij
Gearmd te kotsen, zij aan zij
 
De zeebonk die mij later roemt
Omdat ik braaf het scheepsdek schrob
 
Ik wijs hem op mijn groene maten
Zo groen dat je het zelden ziet
En uit dan een van mijn citaten:
‘Ik ben toch dé beroerdste niet!’
 
 Mol
Freesvg.org
 
Een moedermol uit Buitenpost
leest graag, maar enkel lichte kost:
'Geen zware werken uit de bieb,
ik graaf bij voorkeur niet zo diep.
Een lifestyle-blad, dat ligt me wel
en Linda is mijn molmodel.'
 
 
Hij was al maanden zeer actief op Tinder
En wilde een vriendin die hem aanbad
Toch was het gras voortdurend groener ginder
 
En zei hij na een afspraak altijd: Schat
Ik vind je leuk, maar ben nog niet zo zeker
Ik bel je nog, tot gauw - en dat was dat
 
Dan ging hij snel online en spoedig bleek er
Een knapper meisje dan zijn laatste date
 Hij zoomde in en zijn gemoed werd weker
 
Maar telkens als hij dacht: nu heb ik beet
Werd zij – het lijkt bijkans wel een refrein
De zoveelste van wie hij zich ontdeed
 
De kerel die een maat had willen zijn
Bleek in praktijk gewoon een maat te klein
 
Rendier pixabay hvv
 
Ik verloor laatst m'n tanden in Lapland
Net gestrand aan de kant met een klapband
Bleef een rendier daar staan
Dus die klampte ik aan
Maar helaas stond dat beest in de trapstand

 

Alles met mate, zei de snijder en hij sloeg zijn vrouw met de ellemaat
 
ellemeetjaap edited
 
keesstip
Wikimediacommons
 
De K
 
Kunstbroeder, wil je dat hierna
nog van je wordt genoten,
schrijf kunst met een kleine k,
maar schep hem met een grote.
 
De S
 
Voor Amsterdammers is misschien
de allerergste makke
dat ze geen suidersee meer sien
waarin de son kan sakke.
 
Uit: Puntgaaf (Van Oorschot, 2022)
Hondertien jaar geleden werd Kees Stip geboren
 
drsp
Wikipediacommons
 
Het goede boek - je kunt het zomaar kopen
Je neemt het mee, je zet het in een kast
Het zal je nimmer voor de voeten lopen
Maar legt, zodra je wilt, een wereld open
En daarin ben je dan zijn eregast.
 
Uit: Toenemend feestgedruis (Nijgh & Van Ditmar,1978)
 Drs. P zou vandaag 104 jaar zijn geworden. Traditiegetrouw wordt ook dit jaar zijn verjaardag met een muzikale hommage gevierd op het Drs. P-Plein. Inloop vanaf 16.00 uur in café Quartier Putain, Oudekerksplein 4 te Amsterdam.
 
Kikker01
clipart-library.com
 
Een kikker uit Ohé en Laak
Had eindelijk zijn zoete wraak
Een chef had onder neef en nicht
Een ware slachting aangericht
De kikker at als dejeuner
De billen op van chef André
 

Daantv

Uit Daan de Ligt: handgeschreven (bibliofiele uitgave)

Zeven jaar geleden overleed Daan de Ligt

 

uiltattoo
Wikimediacommons
 
Hij wilde graag een tatoeage,
maar hij is pas zes.
Ik heb het niet zo op die rage,
dus ’t werd geen succes.
 
’t Gezeur zou wel nog even blijven,
tot ik hem plots zei:
“Je kan het op je buik gaan schrijven!”
En toen was hij blij.
 
treinruit
 
Het is hier nogal droef en grauw
Terwijl men zegt: het is zo prachtig
Geen groen te zien, geen spoortje blauw
Wel zijn de koeien loeiend drachtig
 
Ik dender door het duister voort
Herken de polder slechts aan gassen
Heb de NS dus aangespoord
Om toch die ramen eens te wassen

 

Schommelstoel
Freepik.com
 
Gezeten in zijn oude schommelstoel
ontbrak het opa nimmer aan verhalen:
zo kreeg die stoel plots zeventien pedalen
en - zoef! - in wolkenland was feestgewoel!
 
De kwispelsaurus maakte dolle boel,
een slagroomlabyrint deed ons verdwalen,
waar zebragaaigezang klonk door de zalen,
een stel miauwofanten danste zwoel.
 
We vlogen naar het groot matrassenfort,
en daalden af in dromen, zacht en zoet.
Wat was die tijd met opa veel te kort!
 
De brave man besefte heel erg goed:
de wereld is onttoverd en verdord,
een kwaal waarvoor zijn stoel ons heeft behoed.
 
Eland
Pixabay
 
Een eland staat in Papendal
voor ware sportberichten pal.
Hij sprak: ‘Lees nimmer het AD,
beluister nooit het ANP.
Ik zeg je: al het nieuws is nep,
behalve op mijn elandapp.’
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Was - noch - gesagt werden muss



Jouw leven was een groot absurd theater
Je voerde strijd en sloeg de blikken trom
Als jeugdig militair – een beetje dom –
Zat jij een leeftijd later met een kater

Je hekelde terecht een grote schande
Maar kreeg daarmee veel kousen op je kop
Alleen Frau Merkel nam het voor je op:
“De kunst is vrij – hier past geen reprimande”

Onlangs nog sprak de oude pacifist
Van strijd, van barbarij en escalatie
“We wandelen de derde oorlog binnen

Schreeuw luid naar elke luchtbeljournalist
Die jou versleet voor anti-Joods en nazi
De trom staat klaar en Günther mag beginnen