Het was bij hem niet nodig om te gissen
Naar wat hij had bedoeld met een gedicht,
Je vroeg je ook niet af wat hij wellicht
Verstopt had achter woordbetekenissen.

Een metrum, rijm, voor velen hindernissen,
Zag hij juist als een doel, een soort van plicht.
Met vaste vorm hield hij zijn verzen licht
En wist zo onze blik vaak te verfrissen.

De dood, waar iedereen een keer voor zwicht,
Die over onze levens kan beslissen,
Heeft plotseling zijn blik op hem gericht.

Helaas, we zullen hem nu moeten missen
En ook die strik en zijn bebaard gezicht
Maar niet de poëzie van Driek van Wissen.

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Eersteheelaldichter

knip
 
Ik ben de eerste hoor!
Wie? De heelaldichter!
Leuk in de omgang
Maar soms wel wat dwars
 
Deze fantastische
Naamopraketschrijver
Plaatste vanavond
Een prachtwoord op Mars!
 
(Je kan bij NASA je naam laten opnemen op een chip. Mijn naam is al een paar keer op Mars geland. Nu is er voor het eerst een r6 geland! )