Vanmorgen sloeg een bericht mij uit het lood
Waarop mijn oog toevallig was gevallen.
Het kwam keihard mijn hersens binnenknallen
En bracht me korte tijd in ademnood.
Je weet het: elke dag gaan mensen dood,
Ze vallen door zijn zeis bij duizendtallen.
Maar toch, als jonge mensen ons ontvallen
Dan voelt dat als volslagen idioot.
De zoon van schrijver Adri van der Heijden
-Zo stond het in de ochtendkrant gedrukt-
Is plotseling uit ’t leven weggerukt.
Zijn ouders zijn gedoemd voortaan te lijden,
Het ‘leven in de breedte’ lukt niet meer
Want zo’n verlies doet alle dagen zeer.