Ik heb vandaag geen mooie roos gekregen,
Er zat niet eens een kaartje in de bus.
Geen minnares gaf mij pardoes een kus
En niemand bleek mij stiekem toegenegen.
Ik snap het wel: ik ben al lang belegen,
Ik word al grijs en ben reeds vijftig plus.
Het is helaas maar al te obvious
Dat ik de prille liefde ben ontstegen.
Maar ach, ik heb geen reden om te klagen:
Ik werd vanochtend wakker naast mijn vrouw
Die mij nog altijd bij zich kan verdragen.
Ze kuste goedemorgen, ik dacht wauw!
Dit wil ik nog wel honderdduizend dagen,
Ik blijf haar tot mijn levenseinde trouw.
Uit het archief
Examen
De kans om een jong mens te laten zakken
Hier in dit land van vijf honderdste punt
Waar je elkaar geen millimeter gunt:
Als mierenneuker dien je die te pakken
Geloof in recht om je aan vast te klampen
Kun je niet vroeg genoeg de grond instampen.
(De rechter oordeelt dat een leerlinge, ondanks een aantoonbare fout in
het eindexamen Frans, toch op 5/100 punt gezakt is en niet naar een vervolgopleiding kan.)