"De stem van Bor de Wolf is overleden",
Zo las ik dezer dagen in de krant.
Door nostalgie werd ik toen overmand
Omdat de tijd zo snel is voortgeschreden.

Ik hoorde Bor zijn stem, nogal markant,
Die nooit uit mijn geheugen is gegleden
En dacht ook aan zijn wederwaardigheden
Daar in meneer de Uil zijn fabelland.

Het zat hem vaker tegen in het leven
Waarna hij, door emoties voortgedreven,
Steeds schielijk vluchtte naar het Enge Bos.

Daar kwam hij weer van zijn problemen los.
Maar nu is hij voor altijd daar gebleven
En hij die hem vertolkte is de klos.


Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Vals

gordon2
 
Meneer, niks ernstigs met uw stemgeluid
Geen spoor van barstjes, scheurtjes of poliepen
Ik hoor niks raspen, reutelen of piepen
Uw strottenhoofd ziet er nog keurig uit
 
Wel vrees ik voor gehoorbeschadigingen
Dus voor de zekerheid: u mag niet zingen