Het is een feit: het tikken van de klok,
Een monotoon geluid in onze oren,
Zal ieder mens eens niet meer kunnen horen.
Zo ging het ook met 'zuster' Hetty Blok.

Getooid met kapje, schort, verpleegstersrok
Kon zij destijds als Klivia bekoren.
Dit typetje ging sindsdien niet verloren
Omdat het steeds weer volle zalen trok.

De rol van zuster heeft haar nooit verlaten.
Een mens mag zonder schreeuwen en gegil
En niet met deuren slaand doen wat hij wil.

Maar Hetty heeft het niet meer in de gaten.
Wellicht kan zij, al staat haar klok hier stil,
Daarginds nog wat met Annie Schmidt gaan praten.

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Jetje en kleine Piet



Ulevel
Wel, je bent niet erg bij haar in tel
Als je er maar één krijgt van die del
Een hels symbool; één ulevel

Hagelslag
Eén op je beschuit verpest je dag
Weer zo’n seintje dat ze je niet mag
En je veel liever elders zag

Wie de klas trakteert die regeert dit schimmenspel
En je hebt een keus, maar niet heus en geen appél

Ulevel
Reageer ad rem en niet te fel:
‘Geef dat ding maar aan Aagt Morsebel
Met kikkerpoten smaakt hij wel
Hmmmmmmmmmmmmmmm’