Hij kende het: een haast perfecte dag,
Zo een waarop problemen zijn verdreven
Waarop je kunt genieten van het leven
Gewoon omdat van alles kan en mag.
 
Zo’n dag waarop je rondloopt met een lach
En samen met die ander lijkt te zweven.
Hij heeft ooit in een prachtig lied beschreven
Hoe zij hem zich vergeten liet. Maar ach …
 
Zo’n dag kan in een liedje voortbestaan
Maar in het echt kon hij zich niet vergeten
En is die dag gewoon voorbijgegaan. 
 
Hij heeft toen hij dit lied schreef reeds geweten
Dat hij hiermee de tijd niet kon verslaan
Al heeft dit hem als ieder mens gespeten. 
 
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Schreeuw om leven

Als de kanker al je darmen heeft verwoest
En je enkel kunt ontlasten door je mond
Ja, je proeft de poep wanneer je zucht en hoest
En je sterven wordt straks; stikken in je stront

Loof de Heer dan die aan alles leven geeft
En het enkel op Zijn tijd daarna weer neemt
Of bedank Hem toch in elk geval beleefd:
Vind u dit idee misschien wat wereldvreemd?

Dit is wat er star en strak zit vastgeroest
In de kop van die verwarde christenhond
Die zo schichtig voor zijn griezelgodje beeft
En die bangelijk zijn dankgebeden teemt

Door zijn gedram zijn wij straks nog eens vet de klos:
Verruim de wet en aborteer Bert Dorenbos!