Flickr.com
Hij merkt niet meer dat hij zich steeds vergist
zijn zieke hersens zijn niet meer te spoelen
geen mens zal weten wat hij nog kan voelen
hij huilt als hij weer in zijn luier pist
Van binnen botst hij tegen vage mist
van buiten tegen deuren, tafels, stoelen
hij snapt niet meer wat anderen bedoelen
zit naast zijn levensweg als bermtoerist
Twee jochies rennen dartel om hem heen
behendig soepel, jong en snel ter been
met stram en oud en dood nog onbekend
‘Zeg jij mijn naam eens opa,’ zegt de een
en als de oude stil blijft, klinkt meteen:
‘Wat ben jij dom! Ik weet wel wie jíj bent!’
