
Je laatste enkeltje kan op den duur
volgens de aangepaste uitvaartnormen
Geen oven meer, geen maden en geen wormen
en ach, die dood is immers toch al zuur…
En na het droef gesnotter en gesnuit
een kopje oploskoffie tot besluit.
Ik heb een brief op zak, een zware last,
Om namens de belasting mee te delen,
Dat ze failliet zijn, tot verdriet van velen,
Er is één troost, daar houd ik mij aan vast:
Gelukkig zijn, vóórdat ik ben gekomen,
De wilde dieren hun al afgenomen.