gelukwens
Pixabay
 
Ze zwijgen zuchtend door hun restbestaan
de dorre lippen wijken slechts voor happen
van dierenresten die in taaie lappen
de strijd met kunstgebitten ondergaan
 
En ’s avonds als ze traag en zoekend zappen
langs bonte beelden die snel af en aan
hen van teveel herinnerplicht ontslaan
proberen ze er niets meer van te snappen
 
Op het dressoir staan vaag te vegeteren
verdorde, slappe, treurige chrysanten
als om de doodse sfeer te evenaren
 
Het is alsof ook zij participeren
in dit bestaan als fletse figuranten
en op het kaartje staat: ‘Nog vele jaren!’
 
 
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Konijnen



Men hoonde vader vals als Mensenkweker
En moeder op zijn plat als Baarmachien
Men vond hen maar konijnen, dat is zeker

Ik ben de trotse nummer zeventien
Er komen na mij nog vier lieve zussen
Ons Lieke, Liesje, Loesje en Francien

De doodgeboren Frans zat daar nog tussen
We stonden aan zijn grafje, samen sterk:
Zo'n groot gezin heeft haast uitsluitend plussen

Nu hoorde ik de paus recent verklaren:
De mens is geen konijn, stel paal en perk
Aan nageslacht. Dus daarmee zegt de kerk
Dat mijn verwekkers wel konijnen waren