Heb jij dat ook wel eens dat het soms lijkt
Wanneer je wandelt of de rozen sproeit
Of kijkt hoe Kitty met een kluwen stoeit
Dat jou het paradijs wordt aangereikt?
Vanmorgen had ik dat ... en zag toen pas
Die mulle molshoop op het strakke gras
Heb jij dat ook wel eens dat het soms lijkt
Wanneer je wandelt of de rozen sproeit
Of kijkt hoe Kitty met een kluwen stoeit
Dat jou het paradijs wordt aangereikt?
Vanmorgen had ik dat ... en zag toen pas
Die mulle molshoop op het strakke gras
“Is dit genoeg: een stuk of wat gedichten
Voor de bevestiging van een bestaan?”
Dat dichters dit soort vragen aan ons richten
Gebeurt wel meer. De lezer went eraan.
De dichter vreest, dat men hem zal betichten
Van zelfgenoegzaamheid en eigenwaan
En hoopt, in stilte met zijn roem begaan
De lezer voor zijn deemoed te doen zwichten.
Maar deze zegt: ”Jouw oeuvre boeit niet zo -
Het is een treurig en gebrekkig klad.
Leg neer die pen! Ik heb het al gehad.
Wou jij naast Dante, Poe, Rimbaud?
Genoeg! Verdwijn maar, met je stuk of wat
Jou siert uitsluitend het incognito.”