Stupide voorjaar, koleriek geluid!
Het onkruid schiet gemeen de aarde uit,
mijn grote rozenbed schreeuwt om zijn snoei
en overal drenst speenkruid, schel in bloei.
Het hoge grasveld kijkt mij tergend aan.
Een mol is sarrend door het perk gegaan,
terrassen zitten onder kwelziek mos
en vogels krijsen al mijn weerzin los,
dus van mijn huis met tuin heb ik veel spijt.
In maart reeds baal ik van de wrange plicht
de klussen weer alleen te moeten klaren
en sinds het tieren van de grijze haren
heb ik rond half april steeds spit, wellicht
vandaar dat men ook spreekt van passietijd.
Uit: "De Tweede Ronde", herfst 2004
Nee, niet weer!
- Gegevens
- Geschreven door Inge Boulonois
Uit het archief
Geen fop
Foto Kees Stip, WikimediaCommons
De engel leek een vrouw met vlerken op
De rug; ze kwam stil bij hem neergedaald
- Ooit zeker inspiratie voor een fop –
Beduidde hem met zachte schouderklop
Dat hij, de oude bard, werd opgehaald
Hij wachtte aan de hemelpoort, bepaald
Niet kort; het paradijs wordt vast een flop
Voor mij, al heb ik nooit door schuld gefaald,
Dacht Stip gebelgd, naar zonde nooit getaald
De sleutelwaarder krijgt straks op zijn kop
Ik bleef lang uit, ik moet me excuseren,
Sprak Petrus, maar ik heb, als fan van u,
Eerst thuis uw werk gehaald en vraag u nu
Of u dat - liefst met opdracht - wilt signeren