Vrij naar Gelovig soms van Jan G. Elburg
 
Prijs elk moment voordat het laatste doemt
voor je het weet is toen het woord in huis
dat je in alle kamers tegenkomt  
de scherpe schaduw die je torsen moet
 
prijs in zijn armen de geringste kracht
het kloppen van je hart op zijn hart, nog
kent dat zijn wegen, o prijs ook het bed
zolang het warm is en niet groot en koud
 
prijs ieder sprankje licht dat nog verschijnt
van achter almaar bladderende lucht
prijs zelfs het donkergrijs zolang het niet
verbreekt tot ijzig wit en morsdood zwart
 
prijs elk moment voordat de merelman
schril horen laat hoe leeg en stil het is
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

De Sloddervis



‘Wat zou het’, zei de Sloddervis,
‘dat ik geen slimmerd ben?
Ik weet wat slijk, wat modder is
en verder niks. Nou en?

Die evolutie, leuk idee
maar waar moet het naartoe?
Nee dank je wel, ik doe niet mee,
voor mij niet dat gedoe.

Waar alles mee begonnen is:
een slijmig klontje beest –
veel slomer dan een Sloddervis
kan dat nooit zijn geweest.

Ik hoef geen vleugels, klauwen,
geen slurf, gewei of bult.
Ik voel niks voor miauwen
en ben geen tiep dat brult.

Ik denk dat ik mijn modder mis
als paard of papegaai.
Dus blijf ik lekker Sloddervis,
oersimpel en oersaai.

Sterf ik straks uit? Mij best, oké.
Dan word ik nooit reptiel
of eekhoorn, vos of chimpansee.
Dan word ik dus fossiel.

Zo’n wereld-na-de-Sloddervis
is eenmaal ook voorbij.
Gaat die naar de verdommenis,
dan mooi wel zonder mij.

De oerstaat is mijn element,
mijn lat ligt niet zo hoog.
Word jij maar stinkdier of serpent
of paleontoloog.’