Eropuit

Gegevens
JaapB
 
Ik lichtte mijn schedel en vloog eropuit;
ik moest het maar eventjes doen zonder mij
en zwaaide nog naar mijn verdwijnende huid,
maar boeie! … nú was ik een paar uurtjes vrij.
Het leek me het beste voor ons allebei
en daarom nam ik dit manmoedig besluit.
Ik lichtte mijn schedel en vloog eropuit;
ik moest het maar eventjes doen zonder mij.
 
Ik ben, geef ik toe, een veeleisend karwei,
vandaar dat ik wel eens een middagje muit.
Vermoeid als ik ben van gedachtengebrei
onttrek ik mij graag aan mijn eigen voogdij.
Ik licht dan mijn schedel en vlieg eropuit.
 

Het vrije vers

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Menu

Forum Recent

Bijdragen

Uit het archief

Voorlopige kennisgeving

Jolijn stond als een windhaan in het leven
Ze brak zich over elke scheet het hoofd,
Een zoekster die haar leven lang bleef zweven
En niemand haar vertrouwen dorst te geven

Hoe ik me ook voor haar heb uitgesloofd
Het jawoord heeft ze dertig jaar vermeden
Al waren wij een keer bijkans verloofd
Wat haar haast van haar zinnen heeft beroofd

Soms had zij liefst haar polsen doorgesneden
Ofschoon ze ook wel honderd jaar werd graag
Die kans hoort nu voorgoed tot het verleden
Want zij is domweg van de trap gegleden

Begraven of cremeren, is mijn vraag…
U hoort het morgen, of misschien vandaag



Frits Criens: 'Wat een toeval dat gedicht van Maarten Beemster. In mijn bundel die komend voorjaar bij de Contrabas verschijnt, staat een sonnet met nagenoeg dezelfde clou. De titel van de bundel wordt hoogstwaarschijnlijk: Zo’n plastuit lijkt mij ideaal. '

Licht

Liederlijk

Interessant