Hier nog een voorproefje uit de binnenkort te verschijnen bundel 't Is toch niet waar!



De man die Arizona stal (1880)
 
Het kostte hem wat inkt en perkament
En steels gesluip in menig stadsarchief
De voorbereiding duurde vele jaren
 
Maar ja, hij was dan ook geen kruimeldief
'Heel Arizona', liet hij openbaren
'Is mijn bezit, van mijn tot oliebron'
 
Waarna hij een fortuin wist te vergaren
En jarenlang poseerde als baron
Helaas heeft dit verhaal geen happy end
 
Want diefstal van een land, dat is een daad
Die enkel maar vergund is aan de staat
 

James Addison Reavis pleegde in 1880 de grootste zwendel uit de geschiedenis door jarenlang zorgvuldig vervalste geboorteakten en grondeigendomsbewijzen in archieven te planten, met een generaties omspannende familiegeschiedenis, in Mexico tot in Spaanse archieven toe. Met deze papieren eiste hij de staat Arizona op en wist met deze paniek zaaiende claim, die tot jarenlange processen leidde, vele geldschieters te trekken en multimiljonair te worden. Hij huwde de laatste afstammelinge uit zijn verzonnen geslacht (een van niets wetend weesmeisje dat hij met zijn documenten overtuigde van haar adellijke afkomst) en noemde zich ‘Baron van Arizona’. Het duurde meer dan 15 jaar nauwgezet speurwerk om zijn werk te ontrafelen en hem naar het gevang te sturen, waarna hij in armoede overleed (ook met het wees-meisje liep het slecht af). Verfilmd in 1950 met Vincent Price in de hoofdrol als The baron of Arizona (waarin het wél goed afloopt).
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Paterke



U was altijd zo lief en zacht voor mij
zo strelend, kussend, liggend op uw pij
uw handen waren zacht, uw lippen rood
en U begreep mijn zonden en mijn nood

al vroeg U wel een kleine wedergunst
met hand en mond alleen, geen grote kunst
maar later deed U mij soms hevig pijn,
dan moest ik maar een flinke jongen zijn

ik vreesde dat ik zo een zondaar was
maar, sprak U, die gedachte gaf geen pas
vertrouw op Gods genade was Uw wet
U gaf Uw woord, voor mij was Uw gebed

als Gods genade het vergeven heeft
vergiffenis de grootste zondaar geeft
dan mij toch zeker wel voor deze dag
waarop ik zondig ben, maar stralend lach

want, hoorde ik, u heeft geschreeuwd van schuld
gebruld waarom heeft God dit toch geduld
en hoe u stikkend, panisch voor de dood
in hoogste nood het aards bestaan ontvlood