Jawel hoor: pas september en daar gaan we weer.
Een boekje met bewerkte sinterklaasliedjes, dat naar alle scholen gestuurd zal worden.
De uitgever en de schrijvers, Paul Passchier en Theo Keizer, beweren schijnheilig dat het niets met de zwartepietdiscussie te maken heeft en enkel de bedoeling heeft onbegrijpelijke archaïsmen te vervangen, maar ondertussen. Verwijzingen naar straf en knechtschap zijn geschrapt evenals verwijzingen naar het zwartzijn van de hulp van de Sint.
En wat nou ‘onbegrijpelijke archaïsmen’?
Wie niet meer weet hoe hij/zij als kind de onbegrijpelijke regel ‘Makkestaartje, wild geraas ’ zong en zo voor het eerst kennis maakte met de evocatieve kracht van hermetische poëzie, heeft geen ziel.
Paul Passchier verklaarde op de radio dat hij wel een half jaar bezig is geweest en er over elk woord langdurig is nagedacht.
Mogen we even lachen?
Het resultaat staat, geven we toe, wel in de traditie van sinterklaasgerijmel en het langdurig nadenken bracht ook de vondst om ‘meisje’ op ‘lijstje’ te laten rijmen, maar als de klus aan de dichters van Het vrije vers was gegund waren die in een kwartiertje klaar geweest als ze aan de criteria hadden voldaan die de bewerkers zichzelf hebben opgelegd.
Wie eens wil bitter wil lachen kan hier wat voorbeelden lezen.

Als waarschuwing hier vast ‘Hoort wie klopt daar kinderen’ met eronder de vervangen regels:

Daar wordt aan de deur geklopt
Hard geklopt, zacht geklopt.
Daar wordt aan de deur geklopt.
Wie zou dat zijn?

Wees maar gerust, mijn kind.
Het is de goede Sint
Hij is hier voor jou en mij.
Kom er maar bij!

Want die lieve Sinterklaas,
Sinterklaas, Sinterklaas,
heeft voor jou, mijn kleine baas,
vast een cadeau.

Kent jouw verlanglijstje.
Wees maar niet bang, meisje.
Hij maakt alle kinderen blij.
Kom er maar bij!

(Wees maar gerust mijn kind
Ik ben een goede vrind
Want al ben ik zwart als roet
ik meen het wel goed

Want ik kom van Sint Niklaas,
SintNiklaas, Sint Niklaas
'k heb voor jou mijn kleine baas
moois in mijn zak

Ben je steeds zoet geweest
Wees dan maar niet bevreesd
Want dan brengt Sint Nicolaas
fijn speculaas)

 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Romanticus

Michiel is zacht gezegd

Romantisch aangelegd

Zo schrijft Michiel gedichten en zo houdt hij van klassiek

De schrijvers die hij leest

Zijn er allang geweest

En heel zijn meubilering is antiek

 

Het leven dat hij leidt

Is ver van voor zijn tijd

Want hoe men tegenwoordig leeft, dat spreekt hem niet zo aan

En dat is heus niet slecht

Dat is Michiels goed recht

Maar hij begint een beetje door te slaan

 

De kleren die hij draagt

Zijn meer en meer gewaagd

Vaak draagt hij ribfluweel en zelfs zo’n componistenpruik

En schrijft Michiel iets neer

Dan gaat dan met een veer

En - logisch - met archaïsch taalgebruik

 

Ook heeft Michiel spontaan

Zijn Snoek pas weggedaan

Steeds minder voelde hij zich met die Citroën verwant

Michiel vond toch een paard

Meer passen bij zijn aard

En zo loopt alles steeds meer uit de hand

 

Wie loopt er nou vandaag

Nog met een lubbenkraag?

Pas heeft hij zijn piano ingeruild voor een spinet

Zijn Fender ging eruit

Dat werd een oude luit

Ook rookt hij pijp in plaats van sigaret

 

Je moest hem eens zien gaan

Met frak en kniebroek aan

’t Is om je te bescheuren, en het klinkt misschien wat cru

Maar hij loopt ongeveer

Al bijna evenzeer

Voor lul als al die jongeren van nu

Uit: De avond is nog jong (UNIT Academie, Nijmegen)