Ik ga vanavond maar een rookkring blazen
En mijn jeneverglas blijft ook niet droog
Ik hef het in de blauwe walm omhoog
En zal daarna eens stevig door gaan dazen
Als eerbetoon aan Simon Vinkenoog
Als dichter niet een van die houten klazen
Vol zelfbeklag en mooie spanningsboog
Ik snapte wel geen bal van zijn betoog
Maar liet me altijd blij door hem verbazen
En rook een joint op Simon Vinkenoog
Maar weinigen die ooit zijn werk herlazen
Het ging meer om de mens, de demagoog
Die met verruimde geest zijn verzen spoog
En woedend over liefde stond te razen
Vaarwel, vaarwel, o Simon Vinkenoog!
De blinde, hersenloze New-Agedwazen
Verloren hun partij-ideoloog
Maar zaterdag verschijnt een regenboog
Als regenwolken worden weggeblazen
Als eerbetoon aan Simon Vinkenoog
Dan schuiven ze hem zachtjes in de oven
-Hoe tragisch is het sterven van een kind-
Daar wordt een flink pak hasjiesj bijgeschoven
Wij blijven achter, blowing in the wind
Afgevinkt
- Gegevens
- Geschreven door Jaap van den Born
Uit het archief
Aspergebedden (Deadline)
Asperges zijn bekend als Limburgs Goud.
Met ham en boterjus, dat wordt dus smullen.
(“Uw glas, zal ik het snel nog even vullen
Gewürztraminer, koeltjes, maar niet koud?”)
In’t voorjaar zagen wij ze steady groeien,
In heuvels, in zo’n wafeltjes-patroon.
En opa, neef en Pool liepen gewoon
Des ochtends vroeg met steekmesjes te stoeien.
Nu zien wij ’t loof met witte bloempjes bloeien.
De blaadjes zijn zo teer, zo heel ragfijn.
(’t Loof siert een bos chrysanten of jasmijn)
Een onderwerp dat ons toch flink kan boeien!
Maar wie de besjes eet, die maakt een fout!
Creperen zul je en uiteindelijk sterven,
In elk geval veel levensjaren derven,
Dat hebben heel veel lieden al berouwd!
Asperges zijn bekend als Limburgs Goud.
In’t voorjaar zagen wij ze steady groeien,
Nu zien wij ’t loof met witte bloempjes bloeien.
Maar wie de besjes eet, die maakt een fout!