Mohammed was wellicht een pedofiel
Maar Hendrik kon er anders ook wat van
Mohammed wist nog téder te beminnen

Maar Hendrik trok geheel zijn eigen plan
Verzette hij zijn koninklijke zinnen
Dan ging hij als een jaknikker tekeer

Hij kwam gewoonlijk zonder kloppen binnen
En daardoor klopte vaak zijn jongeheer
Waardoor zijn vrouw maar matigjes beviel 

En was hij weer een keertje afgedropen
Dan kon Van ‘t Sant de boel weer af gaan kopen 

 



 De gemaal van de haaibaai Wilhelmina had het niet gemakkelijk met haar en zocht zijn vertier dan ook meestal buitenshuis.Zijn beschermheerschap van de Padvinderij werd hem ontnomen, wat sneu voor hem was, want hij werd kort gehouden en een heitje voor een karweitje was een buitenkansje voor hem. Hij was niet eenkennig, want behalve van jongetjes hield hij ook erg veel van vrouwen, waarvan hij er verschillende bevruchtte. Wilhelmina had een speciale adjudant in dienst, de politiecommissaris Van ‘t Sant, die de dames af moest kopen en schandalen moest voorkomen. De syfillis die Zijne Hoogheid bij dit alles opliep was ook niet bevorderlijk voor zijn eigenlijke taak: het bevruchten van de moeder van de kolonie.
Het is een wonder dat Juliana geboren is, maar het is geen wonder dat dat ze zich gedroeg zoals ze zich gedroeg. Kwikbehandelingen zijn slecht voor de vrucht.

(Uit De Canon van Nederland)

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Het schaap gaat nog steeds door

.
PSST, fluisterden de dames Groen, psst, dominee, word wakker!
Sta op! Juffrouw Veronica krijgt haar verjaarsontbijt.
We hebben thee en eitjes en kadetjes van de bakker.
Huh? antwoordde de dominee. Bijlo! Wat vliegt de tijd!

Zó lig je in Morpheus’ armen en je droomt van Hoger Dingen,
zó gloort weeral de dageraad en ziet: ons schaap is acht!
Voorwaar, het past ons om een vrolijk lied voor haar te zingen.
En hoort gij dat geklepper? De verjaarspost wordt gebracht.

Ze slopen naar de zolder toe, zo zachtjes als ze konden,
met broodjes en kadootjes, op hun toffels, tree voor tree.
Daar lag het schaap, klaarwakker en ontzettend opgewonden.
Lang zal ze leven, zongen ze en morsten met de thee.

Veronica wou weten: Ben ik nu echt acht geworden?
En mag ik heel de dag een roze strikje in mijn staart?
En gaan we straks gezellig heel de middag ganzenborden?
En dat ik alle potjes win? – O kijk, een ansichtkaart!

Van wie zou die nou zijn? Wat leuk, hij is van tante Annie!
Er staat een grote 8 op en een mooi verjaarsgedicht.
De dames Groen verbleekten en ze stamelden: Dat kan nie.
Een kaart van tante Annie – die ginds op Zorgvlied ligt!

Er is Meer, sprak de dominee, dan ons verstand bevroedt.
Maar nu snel naar beneden: daar is taart in overvloed.

(Deze en de vorige verschenen eerder in De tweede ronde)