Van uilen meende men in vroeger jaren
-Homerus schreef het ooit eens in een mythe-
dat deze vogels wijs als goden waren;
Athena kreeg er daags een op visite.
Die uil vloog ’s nachts de hele wereld rond
om alle aardse nieuwtjes te vergaren,
totdat er nauwelijks roddels over waren,
en deed Athena daarvan ‘s morgens kond.
Doch op een dag -hij was al oud van dagen-
moest deze uil voorgoed de ogen luiken.
Athena dacht: ~Dan vraag ik toch zijn kuiken
om in ‘t vervolg de nieuwtjes aan te dragen.~
Dat lukte niet en weet je ook waarom?
Zo’n kuiken van een uil blijkt oliedom.