amsterdam
Wikimedia Commons
 
Aanschouw het werelderfgoed in zijn pracht
De pijlers van de panden staan te beven
De bruggen gaan het binnenkort begeven
De kademuren scheuren aan de gracht
 
De hoofdstad vaak als mooie vrouw omschreven
ligt nu gebogen onder zware vracht
Men hoort geheid gedaver in de nacht
De stilte en de rust zijn er verdreven
 
We weten hoe dat met projecten gaat
Een kenmerk is het veel te lange dralen
En doe je niets dan ben je echt te laat
 
O, Amsterdam, verzakt op rotte palen
Half ingestort, met gaten in de straat
Zal jij je eigen eeuwfeest nog wel halen?

 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Stootkop



je stoot je hoofd en nog een keer of tien
soms blijft het droog maar vaker kleur je rood
dan denk je, ach, ik ben nog lang niet dood
dat is aan al dat bloeden wel te zien

al knalt je kop soms loeihard tegen staal
je geeft geen krimp, je bent het wel gewend
en jankt en zeurt niet, bent een echte vent
verfoeit wel af en toe je rare kwaal

het komt nu eenmaal door die zwarte vlek
daar binnen in dat vreemde kale hoofd
een oud infarct, zo geef je het zijn plek

en is het weer een keertje stevig raak
dan zeg je maar: de Here zij geloofd
want vloeken, nee, dat is een slechte zaak