De Woens zei: ‘Beste vrienden,
ik wil weer eens naar zee.
Wat varen en wat vissen…
Wie gaat er met me mee?’
 
‘Potdomme!' zei de Zater.
'Ik wilde dat ik kon
maar ik vertrek vandaag voor
een reisje naar de zon.’
 
De Dins zuchtte beteuterd:
‘Helaas, ik kan niet gaan.
Mijn hengel is sinds gister
volledig naar de maan.’
 
‘Naar zee toe?' zei de Donder.
'Dat is echt iets voor mij.
Het komt goed uit, want morgen
heb ik toevallig vrij.’
 
De Woens pakte zijn schepnet,
de Donder zijn harpoen;
ze regelden een bootje
en voeren uit. Maar toen –
 
Hap! zei het Vledeweekdier,
dat achterlijke beest.
Ze gingen kopje-onder
en waren er geweest.
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Morgenrood

fotoad2
Foto Ad Lamerigts
 
Een nieuwe dageraad, de zon brengt licht 
En hoop voor wie hun vaderland verlieten
Met pijn, op zoek naar veiligheid, gezwicht
Voor leugens en beloftes van bandieten 
 
Maar wie het eind haalt van een brute tocht 
Wordt rondgepompt langs vele opvangplekken
Van de gedroomde vrijheid die hij zocht
Valt door dit welkom weinig te ontdekken
 
Eén stel toch viel het lange wachten zwaar
Ging zelf op zoek naar gastvrij onderkomen
Vergeefs, maar aan een bosrand vond het paar
Een stal, verscholen tegen dichte bomen
 
Vannacht is daar hun eerste kind geboren
Spontaan begroet door gloedvol ochtendgloren