Kweek, zevenblad en woekerkruid
- Mijn tuin te krap voor hun bestaan -
Zijn op het oorlogspad gegaan.
Het buurvolk harkt en wiedt en spuit.
Ze lachen al die zwoegers uit.
Ze huppelen door die nette laan
Waar mensen met een vette baan
Tevreden wonen op een kluit.
Ze springen rond door buurmans hof.
Joechei, joechei, ’t is in de mei!
Geharkte aarde, dát wil groeien.
De buren, in hun oudste klof
Hebben geen dag meer onkruidvrij
Terwijl die plantjes heerlijk stoeien.
Uit het archief
Ook erg
Pixabay
Een handelaar in kwetsbaar fruit
Die moest er nodig even uit
Gewoon naar buiten, luchtje scheppen
Om zich een beetje op te peppen
Vanmorgen had ie weer zo'n klant
Een kakmadam en irritánt
De kers, de mango, de banaan
Ze zat er met haar tengels aan
Ze tastte, snoof en kneep ze fijn
Die was te groot en die te klein
Ze ondermijnde zijn geluk:
'De pruimen gaan die ook per stuk?
Heeft u die lychees wel bekeken
De datum lijkt me wel verstreken
En zo'n papaja, groenteman
Mag ik daar ook een halve van?'
Hij wou een ongeluk begaan
Haar schoppen, knijpen, stampen, slaan!
Zijn vrouw zei: 'Kom een eindje lopen
Dan gaan we fijn wat lekkers kopen'
Toen kwam er onweer het ging hozen
Waarop ze snel de abrikozen.