zwemmen

de zon begroet me met haar lentestralen
het jaarlijks ritueel gaat zo van start
de plas ligt aan mijn voeten, stil en zwart
maar geen getreuzel, niet meer langer dralen
 
de knopen in mijn schouders zijn verward
door de seizoenen die mijn geest verschralen
en als ik spring, na héel diep ademhalen
slaat mij het water ijskoud om het hart
 
mijn hersens knallen pijnlijk uit mijn kop
beloning wacht, het juk moet afgegooid
dus ik zet door en bikkel, unverfroren
 
mijn lichaam soebat, smeekt, gebiedt me: stop!
een paar minuten…dan ben ik ontdooid
en als die Venus op haar schelp: herboren!
 

 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Vogezen



Nee, nooit meer ga ik richting de Vogezen
Je komt er bezienswaardigheden tegen
Het landschap is er mooi, dat kan wel wezen
Maar ik word gek van altijd maar die regen

Je komt er bezienswaardigheden tegen
Ruïnes uit de tijd van de Romeinen
Maar ik word gek van altijd maar die regen
Dan zit ik in mijn tentje weg te kwijnen

Ruïnes uit de tijd van de Romeinen
Heel fraai, doch als het weer niet mee wil werken
Dan zit ik in mijn tentje weg te kwijnen
Te midden van kastelen en van kerken

Heel fraai, doch als het weer niet mee wil werken
Wat koop ik dan voor mooie monumenten?
Te midden van kastelen en van kerken
Zon wil ik voor mijn zuurverdiende centen!

Wat koop ik dan voor mooie monumenten?
Wat heb ik aan die prachtige natuur?
Zon wil ik voor mijn zuurverdiende centen!
Ik wil niet schuilen in een boerenschuur

Wat heb ik aan die prachtige natuur?
Het landschap is hier mooi, dat kan wel wezen
Ik wil niet schuilen in een boerenschuur
Nee, nooit meer ga ik richting de Vogezen