het jaarlijks ritueel gaat zo van start
de plas ligt aan mijn voeten, stil en zwart
maar geen getreuzel, niet meer langer dralen
door de seizoenen die mijn geest verschralen
en als ik spring, na héel diep ademhalen
slaat mij het water ijskoud om het hart
beloning wacht, het juk moet afgegooid
dus ik zet door en bikkel, unverfroren
een paar minuten…dan ben ik ontdooid
en als die Venus op haar schelp: herboren!