Michiel is zacht gezegd
Romantisch aangelegd
Zo schrijft Michiel gedichten en zo houdt hij van klassiek
De schrijvers die hij leest
Zijn er allang geweest
En heel zijn meubilering is antiek
Het leven dat hij leidt
Is ver van voor zijn tijd
Want hoe men tegenwoordig leeft, dat spreekt hem niet zo aan
En dat is heus niet slecht
Dat is Michiels goed recht
Maar hij begint een beetje door te slaan
De kleren die hij draagt
Zijn meer en meer gewaagd
Vaak draagt hij ribfluweel en zelfs zo’n componistenpruik
En schrijft Michiel iets neer
Dan gaat dan met een veer
En - logisch - met archaïsch taalgebruik
Ook heeft Michiel spontaan
Zijn Snoek pas weggedaan
Steeds minder voelde hij zich met die Citroën verwant
Michiel vond toch een paard
Meer passen bij zijn aard
En zo loopt alles steeds meer uit de hand
Wie loopt er nou vandaag
Nog met een lubbenkraag?
Pas heeft hij zijn piano ingeruild voor een spinet
Zijn Fender ging eruit
Dat werd een oude luit
Ook rookt hij pijp in plaats van sigaret
Je moest hem eens zien gaan
Met frak en kniebroek aan
’t Is om je te bescheuren, en het klinkt misschien wat cru
Maar hij loopt ongeveer
Al bijna evenzeer
Voor lul als al die jongeren van nu
Uit: De avond is nog jong (UNIT Academie, Nijmegen)