Soldaat, soldaat, soldaat, een hele rij.
Hier schittert en marcheert de bloem der natie.
Al lijkt er in het peloton geen plaatsie,
er past er altijd nog wel eentje bij.
Ze vechten met de waarheid aan hun zij.
Hun uniform toont weerbaarheid en gratie.
Al hebben velen al een decoratie,
er past er altijd nog wel eentje bij.
Dan gaan rebellen in de jungle schieten.
Ze zitten overal, zijn niet te pakken.
De brieven naar het thuisfront blijven blij.
De hitte, koorts, de beten van muskieten.
Veel maten worden afgevoerd in zakken.
Er past er altijd nog wel eentje bij.
Soldaat
- Gegevens
- Geschreven door Niels Blomberg
Uit het archief
Executie
Een laatste woord – zijn laatste uur
Hij kon maar niets verzinnen
Pas toen de kapitein riep: ‘Vuur!’
Toen schoot hem iets te binnen
Kees van den Heuvel 2-11-1960 – 11-1-2010
Uit: Wat futen op een kluitje in het riet (De Stiel, 2010)
Vandaag precies tien jaar geleden overleed Kees van den Heuvel. Hij behoorde bij de top van de light-versedichters van Nederland, maar was de laatste jaren weinig in de belangstelling wegens ziekte. Hij publiceerde werk in diverse bloemlezingen, in De Tweede Ronde en in Randschrift/Parmentier, het blad waarvan hij redacteur was.