De hele wereld was ons wel bekend.
We wilden gaan en keken voor de lessing
van onze reisdorst veel naar Floortje Dessing.
Die reisde elke week een klere-end.
Een leven vol van sleur kent slechts één dressing:
een wereldreis langs ieder continent.
Zoiets verrijkt, dat is toch evident?
Een tinnen leven wordt er een van messing.
Wanneer je plannen maakt merk je al gauw
dat het niet meevalt om iets moois te zoeken.
Je bent vooraf al redelijk gestrest.
Blijf liever thuis, want daar is het het best.
Je kunt ook heel ver komen door je boeken,
met name door dat boek van Willem Blaeu.
(Er zit weer een sonnettenkransenkrans aan te komen. Dit sonnet is een voorproefje)
De wijde wereld in
- Gegevens
- Geschreven door Niels Blomberg
Uit het archief
Het einde
De scheurkalender op z’n dunst.
We ezelen de files in, de winkels
uit met mondvoorraad voor tien.
De oude kuddegeest drijft ons
de laatste avond bij elkaar.
We ezelen de files in, de winkels
uit met mondvoorraad voor tien.
De oude kuddegeest drijft ons
de laatste avond bij elkaar.
Om samen van alles te nemen, te eten,
kwinkslagen te kaatsen en oud zeer
te soppen, onze hoofden dik gevoerd met roes.
De koelkast zoemt van welbehagen.
kwinkslagen te kaatsen en oud zeer
te soppen, onze hoofden dik gevoerd met roes.
De koelkast zoemt van welbehagen.
Aan alles komt een begin.
Klokslag scheurt het jaar zich los,
het jongste uur ontfermt zich over ons,
zoent zich wijd in. We drommen
vrieskou in voor namaaklicht
en gierende bewijzen van bestaan.
Klokslag scheurt het jaar zich los,
het jongste uur ontfermt zich over ons,
zoent zich wijd in. We drommen
vrieskou in voor namaaklicht
en gierende bewijzen van bestaan.
Veel later staan we zeldzaam traag
en zeldzaam langzaam op. We gaan
het jaar weer overdoen –
en zeldzaam langzaam op. We gaan
het jaar weer overdoen –