kapstok
Wikimedia Commons
 
Ik ga mijn leven aan de kapstok hangen
om elke smet en schandvlek weg te wrijven,
zodat hij glanst van liefde en verlangen.
Herinneringen dienen mooi te blijven
zodat ze bij het nageslacht beklijven.
Nu denkt een ieder die mij langs ziet lopen:
“Op zo’n mooi leven kan ik enkel hopen”.
 
Het oogt van verre dan wel aardig, maar
ik zie het werk van schimmel en van mot.
De zomen zitten los, de stof is gaar.
De vleug geeft glans, dat camoufleert de rot.
In feite heb ik iedereen bedot.
Ik heb de plekken waar het leven faalt
zorgvuldig weggewerkt met draad en naald.
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Beweegt



Beweegt u niet te veel, zei -leuk- de zuster
Hij lag van top tot teen in gipsverband

’t Was leuk bedoeld, maar ‘t maakte hem bewuster
Dat hij gekleefd was aan het ledikant
Je zal toch door zo’n mens worden verpleegd

Een stuurfout van een vrouw in haar Trabant
Ze had hem met zijn fiets van straat geveegd
Ze reed nog zelf, die honderdzevenplusster
De vraag rijst wat zo’n omaatje beweegt.