Foto: Judith van den Helder
Gister, zondag 27 oktober vond voor de derde keer de finale plaats van Lichtvoetig, het Open Nederlands Kampioenschap Light Verse-dichten. En voor de derde keer vond het plaats in Eetcafé Groothuis te Emmen, of liever in het theater achter het café. (Toen ik iets na zessen wegging zat het eetcafé vol; ik vroeg me af deze gasten enig idee hadden dat elders in het pand een Nederlands kampioenschap gehouden was.)
De middag werd aan elkaar gepraat door Frank van Pamelen en Emmenaar Eddie Zinnemers, die ook eigen gedichten ten gehore brachten. Het is inmiddels traditie dat er een muzikale cabaretier optreedt. Dit keer was dat Roel C. Verburg.
Maar het gaat natuurlijk om de acht deelnemers, onder wie vier dichters van Het vrije vers. Hun uitverkiezing hadden ze te danken aan drie ingezonden gedichten, maar de eindbeoordeling gebeurde op grond van hun presentatie.
Het spits werd afgebeten door Onno-Sven Tromp. Deze 'dichter, romanticus en wereldburger' is geen plezierdichter pur sang. Naast vrije verzen schrijft hij lyrische sonnetten. Het komt niet vaak voor, dat je bij een light-verse-optreden een vertaling hoort van Arthur Rimbaud. Delftenaar Loek Smit gebruikte de reis van Delft naar Emmen als raamvertelling, waarbij onder meer Staphorst en Hell’s Angels de revue passeerden. Dit alles ter inleiding van zijn gedichten. HVV’er Hans Mooi deed alles uit het hoofd. Het was een spervuur aan korte gedichtjes, allemaal eindigend met een kwinkslag. HVV’er Bert van den Helder deed zijn elf gedichten ook bijna uit het hoofd, met een spiekbrief op de lessenaar. We weten nu dat caissières naar kassazegels smaken.
Na de pauze was het de beurt aan HVV’er Christiaan Abbing. Weer een spiekbrief, nu in de vorm van een tablet vanwege een kapotte printer. Deze basisschoolleraar en -leider had een serieus sonnet over gescheiden ouders, 'Lesje breuken'; de slotstrofe is mooi in zijn wrangheid. Robin Veen is geen plezierdichter van huis uit; hij heeft zijn sporen verdient in de slam en in 'gewone' gedichtenwedstrijden, maar schrijft ook heel grappige sonnetten. Alkmaarder Adrie Oudejans was als 84-jarige de oudste deelnemer. Als lid van het Alkmaarse dichtersgilde schrijft hij gedichten bij eenzame uitvaarten. Vandaag las hij voor uit zijn schriftje vol ontroerende en spitsvondige gedichten. HVV’er Wim Meyles was de laatste. Zoals de HVV’ers weten, stoeit Wim graag met taal; zijn gedicht over de baard van onze koning eindigde met: Willem de Make-overaar.
Hierna trok de jury zich terug: voorzitter Ton Peters, tweevoudig winnaar Machiel Pomp, Nicolette Leenstra en Rob Boudestein. Drie HVV’ers eindigden op de plaatsen 1, 2 en 3, respectievelijke Christiaan Abbing, Bert van den Helder en Wim Meyles. Gefeliciteerd alle drie!
Last but not least: ik wil STEM, stichting taalpodium Emmen, bedanken voor de organisatie. Ik wil met name Henny Katerberg, Gezienus Omvlee en Eddie Zinnemers noemen.
Ik kijk uit naar Lichtvoetig IV!
Verslag: Niels Blomberg, 28 oktober
