Het is alsof de lijst van foute woorden
met iedere discussie langer wordt,
de taal schiet ethisch kennelijk tekort
en is een broeinest van het ongehoorde.
Zelfs Shakespeare is een dubieus geval,
zijn Hamlet lijkt me verre van halal.
Ze hebben het al menigmaal berouwd,
de mensen die ik mateloos bewonder.
Waarschijnlijk door de ironie eronder
valt mijn verlegen dwepen meestal fout.
Ik presenteer mijn lof vaak dubbelzout
en dat geeft onbedoeld een hoop gedonder.
Vandaag probeer ik het voor één keer zonder,
speciaal voor hen van wie ik zoveel houd.
Jan Boerstoel, Nijhoff, Wilmink, Van het Reve,
Dèr Mouw, De Wijs, Van Wissen & Rawie,
Joop Visser en Van Kooten & De Bie:
wat hebben jullie mij toch veel gegeven.
Het klinkt misschien een tikje overdreven,
maar ik vind jullie beter dan K3.