Na wat langs de vloedlijn struinen
Zat ooit in het badseizoen
De atlete Witters-Koen
Op de witte top der duinen
Dankzij dit natuurbezit
Staat het land nog steeds niet wit
Mijn favoriete bezigheid is strijken.
Geef mij een opgefrommeld tafellaken.
Voor roesje of plissé zal ik niet wijken.
Naar strijkbout op textiel mag ik graag kijken;
daar kunnen ze me ’s nachts wakker voor maken.
Gelukkig raak ik zelden uitgestreken:
de buren geven mij voldoende taken.
Ze komen met hun strijkgoed alle weken.
Dat is niet erg, maar één ding gaat wel steken:
ze komen mij er ’s nachts voor wakker maken.
Wanneer de nieuwe dag is aangebroken,
dan hoop ik mijn gestrijk te kunnen staken,
maar net als ik mijn ogen heb geloken
komt uit het niets een buurvrouw opgedoken;
ze komt zelfs overdag mij wakker maken.
Ik laat me echt niet langer meer gebruiken;
niet langer zal ik nog voor strijkgoed waken.
Ik slaap achter geluidsgedempte luiken,
Mijn tuin heeft boobytraps in alle struiken.
Geen buurvrouw zal mij ooit nog wakker maken.
Hierbij wil ik iedereen feliciteren die de top-10 heeft bereikt in Almelo. Dit gedicht kwam op de gedeelde 11e plaats