Ooit bonsde vol onstuitbaarheid
Zijn jongenshart voor haar
Nu ziet hij echter tot zijn spijt
Een forse zoutpilaar
Uit het archief
Reli-leudalsonnet
Voor mij geen wegen die naar Rome leiden,
ik ben goddank volstrekt oningewijde
en nimmer in een knapenkoor betast,
ook laat ik mij niet zwaar ter neder drukken
met schuldbesef en zondeval als last
en heeft een zwarte kous mij nooit gepast.
Ik buig niet ongeschoeid in een moskee
hoewel het mij fysiek nog wel zou lukken
om vijf maal daags naar Mekka toe te bukken
en het geloof in ‘t einde van de tijden
vind ik ook geen aantrekkelijk idee,
daar doe ik dus van harte niet aan mee.
Bekeringsdrift, het is niet te vermijden
maar kan het voortaan ietsje meer bescheiden?