Hij laat zijn blad in duizend tongen spreken
Hoewel een conversatie met de wind
In ’t najaar vaak een pijnlijk einde vindt
Door bot geweld waarbij zelfs takken breken
Waarna hij diep gekwetst tot in zijn twijgen
De hele winter woedend staat te zwijgen
Tree too
- Gegevens
- Geschreven door Otto van Gelder
Uit het archief
Industriesneeuw
Elk vlokje dat blijft liggen doet haar deugd.
Al is het lang zo veel niet als haar heugt,
al zal het witte laagje snel verkwijnen,
de industriesneeuw geeft een beetje hoop.
Ze weet nog goed hoe vroeger de gordijnen
zich openden en hoe er tot haar vreugd
een ongerept pak sneeuw lag waar de jeugd
met arrenslee en al in kon verdwijnen.
De industriesneeuw veegt ze op een hoop.
Ze wil geen vuile voeten in de loop.
Haar opgetogenheid maakt plaats voor wrevel:
het lijkt verdorie wel een slechte soap,
waar de coulissenbouwer heel goedkoop
de sneeuw vervangen heeft door roet en nevel.
De afgelopen winter heeft het in Nederland niet gesneeuwd, maar in Limburg waren de straten wit door industriesneeuw, die ontstaat door industriële roetdeeltjes in de mist