crossroad


Waarom heb ik ooit deze woning betrokken
Aan ’t kruispunt van Doemsteeg en Dodemanslaan
Waar schimmen hun slag in de duisternis slaan
En avonden lang om mijn ziel zitten gokken

De nacht stapelt uren als loodzware blokken
En vleermuizen piepen van wanhoop en waan,
De balken verzakken, de vloeren vergaan,
Het klamme behangsel ziet zwart van de pokken

Vannacht voor de laatste keer wakker geschrokken,
In ’t karige licht van de krimpende maan
Bood deurwaarder Dood mij een dwangbevel aan

Nog even een tip voor de adem zal stokken:
Ach mens, laat u niet door een makelaar lokken
Naar ’t kruispunt van Doemsteeg en Dodemanslaan

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Jantje zag eens appels hangen

 
Jantje zag eens Appels hangen
O! zo kleurig geel, blauw, rood
Naar het scheen wou Jantje gappen
Schoon de rechter 't hem verbood
 
Hier is, dacht hij, noch de rechter,
Noch een zaalwacht, die het ziet
Aan een muur, zo vol geladen,
Mist men vijf, zes Appels niet
 
Naast de Appels hing daar Bacon
Hort ging Jantje, aan de haal
Brood en Haring bij zich steken
Vooraan in de middenzaal
 
Kom maar, Jantje! Twee agentes
Grepen gauw de doekendief!
Brommen leek, zo'n vijf, zes lentes,
Jantjes toekomstperspectief
 
Nu kon hij het echt wel schudden
Appels, Haring, Bacon, Brood
Jantjes neiging was zwaar knudde
Maar zijn goesting o zo groot