Het vrije vers

 

 

 

 

“Kun je zeggen dat Robin Bleeker light verse schrijft? naar de vorm wel. De light-versedichter streeft ernaar een volmaakt versificator te zijn. Hij beoefent een ambacht. Rijm en metrum zijn de instrumenten waarmee hij teksten vervaardigt die ingenieus geconstrueerd zijn. Zo ingenieus dat de lezer ze als natuurlijk en vanzelfsprekend ervaart en pas bij andere beschouwing de constructie opmerkt.

 

Light-versedichters streven er ook naar de lezer geen onpeilbare raadsels voor te zetten, maar hem een genietbare en inhoudrijke tekst te leveren. Tussen de speelse cabaretier en de serieuze dichter zit de light-versepoëet.

 

Naar de vorm is Robin Bleeker een echte light-versedichter. Hij hanteert moeiteloos allerlei versvormen, hij rijmt virtuoos en varieert naar hartelust met metrum en ritme.

 

Soms schrijft hij een liedje dat in geen enkel cabaretprogramma zou misstaan, soms schrijft hij puur light verse, maar steeds zit er een dichterlijke ondertoon in zijn teksten.

 

Naar de inhoud is Robin Bleeker een dichter, een sombere dichter zelfs. Zware thema's als vergankelijkheid, het menselijk tekort, uitzichtloze liefde, eenzaamheid en onbereikbaarheid giet hij in een luchtig vormvast jasje, uiterlijk een jasje voor de lente, maar qua zwaarte meer een mantel voor de winter.

 

Deze combinatie van lichtheid en ernst karakteriseert Robin Bleeker. Hij thematiseert zijn persoonlijke visie en zijn eigen problematiek op een wijze die de lezer herkent, die de lezer raakt, hem ontroert of tot een glimlach verleidt. En vaak bereikt Robin het allerhoogste: de ontroering en de glimlach ineen.

 

Dat kan alleen iemand die zijn vak verstaat en die iets te melden heeft.”