Pixabay
Ik houd veel meer van een verloren nacht
gemaakt van misverstand en nederlagen
dan van een serie voorverpakte dagen
waarin elk uur op een herhaling wacht
Het dominante duo licht en kracht
kan ik alleen door het idee verdragen
dat zij tenslotte allebei vervagen
en eindigen als ongezien en zacht
in ’t donker vlucht de mens onder de daken
misschien uit angst voor het onpeilbaar verre
en grote dat zijn zelfbeeld ondermijnt
hoewel daarna als troost bij het ontwaken
de bonte stoet van bovenaardse sterren
in de coulissen van de dag verdwijnt
