Mijn oma was een zachte, lieve vrouw
en ooit beroemd als operazangeres.
Maar toen ik klein was, gaf ze noch slechts les
en opa schuinsmarcheerde, was niet trouw.
 
Hun kindertal van zes liet hem blauw-blauw
want meestal zat hij bij een minnares,
verwekte er twee zoons in het proces:
Octavio, Masetto (’t luistert nauw).
 
Mijn oma zong nooit, zelfs geen lullaby.
Wel kon ze gek doen en ze imiteerde
met scheve ogen Madame Butterfly.
 
Haar kast vol geuren en geheimen, van die
relieken van toen oma glorieerde:
concertjurken, corsages van organdie.

 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Kaapren varen: Cornelis Weus

Zijn tegenstander was de stoere geus
zo vaak geroemd in Hollandse kronieken,
hijzelf was meer een held voor katholieken
met oorlogsschip De Windhond: Corneel Weus.

Hij had als Spaansgezinde weinig keus,
bestreed vol vuur de nieuwe republiek en
haar zeevaarders met haken en met pieken
en deed dat alles uiterst religieus.

Maar bovendien was hij de vader van
de vrouw die trouwde met ‘de vos der zeeën’,
‘El Zorro de los Mares’, Spaanse held.

En of dat voortkwam uit een groter plan
of erger nog: uit grotere ideeën
wordt godzijdank historisch niet vermeld.