Onlangs bereikte mij een fijn bericht:
De eega van Quirien die is bevallen
En alles is gegaan zoals verwacht
De vader maakt het goed al heeft hij wallen
Na menige totaal doorwaakte nacht
En RSI van het beschuiten smeren
Een tweeling is het, wie had ooit verwacht
Dat Q. na al die jaren masturberen
Nog zoveel kracht had in zijn krikgewricht
Dat hij met een viriele aanvalskreet
Zijn lief besprong als heuse biatleet
Dubbel
- Gegevens
- Geschreven door Peter Knipmeijer
Uit het archief
In memoriam
Nog altijd groeit de bonte lijst van namen
In marmer en herinnering gekerfd
En brengt de Dood, die nieuwe leden werft,
Ons in en in bedroefd rond groeven samen.
Wij kunnen onze levensduur niet ramen
En zien ons meer omringd met wat men erft
Van vrienden en familie die men derft,
Omdat zij niet hun barre lot ontkwamen.
De Tijd leert onze tranen te verdringen,
Maar blijvend zijn gevoelens van gemis;
De Dood slaat wonden die de Tijd niet heelt.
Wij blijven achter met herinneringen.
Die zijn soms mooi, maar – weet je wat het is?
We hadden ze zo graag met hen gedeeld.