Giardini-Naxos, Sicilië
Zo af en toe kwam er nog een bericht
Wat korte zinnen of een duim omhoog
Je was niet echt een man van het betoog
Het bleef vaak bij een grap of een gedicht
De zomerzon gloeit na op mijn gezicht
Geen snedigheid komt voor mijn geestesoog
Er rest mij slechts een stille epiloog:
Een glaasje wijn bij een waxinelicht
De Etna rust maar zal niet altijd rusten
De zee is kalm maar zal dat niet lang zijn
Wat was komt terug- en dat is wat we weten
Zo lees ik nu je werk aan vreemde kusten
En ooit wellicht in Alphen aan den Rijn:
Je bent er nog en je wordt niet vergeten
Voor Daan
- Gegevens
- Geschreven door Peter Knipmeijer
Uit het archief
De engelen hebben alles
'Song of the angels', William Adolphe Bouguereau, 1881
Wikimedia Commons
De engelen hebben alles
Ze zweven in een oceaan van tijd
Niemand die ze missen
Niks waarin ze zich vergissen
Ja, de engelen hebben alles
maar geen tranen
en geen spijt
Mijn gemoed schiet soms vol
Mijn gevoel stroomt dan over
Ik hou mijn tranen tegen met een dijk
en nog een dijk
Maar tussen de waker en de slaper
ligt het braakland van de spijt
Nalatigheid
Je probeert overdag
aan iets anders te denken
maar ’s nachts gaan je gedachten weer hun gang
en ben je bang
En daar, tussen waken en slapen
legt een engel dan haar wang
tegen je wang
De engelen hebben alles
Ze zweven in een oceaan van tijd
Niemand die ze missen
Niks waarin ze zich vergissen
Ja, de engelen hebben alles
maar geen tranen
en geen spijt
O, ze zouden zo graag
onze tranen begrijpen
Ze zijn jaloers op hartstocht en verdriet
op zielsverdriet
Wij kunnen de engelen niet troosten
want een troost voor jaloezie
die is er niet