Hier sta ik dan, met één been in het graf
Er groeien levervlekken op mijn wallen
En mijn prostaat is net een skippybal
Ik heb een pens alsof ik moet bevallen
(Mijn kleren koop ik nu bij Prénatal)
En mijn geheugen is een gatenkaas
Ik ben, kortom, nogal een triest geval
En meer dan dit zit er niet in, helaas
Er rest mij slechts een lange rit bergaf
Men zegt dat het bij veertig pas begint
Ik hoop dat het een spoedig einde vindt
Uit het archief
Voedingsadvies
Pxhere.com
Waarom ik dit gedichtje schrijf?
Omdat wij vadsig zijn en stijf,
de alcohol verpest ons lijf.
Uw redding wordt de Schijf van Vijf.
De mooiste aanbeveling luidt:
per dag ten minste twee stuks fruit.
Dus kies uw favoriet maar uit.
Steevast haalt deze drinkebroer
twee kersen bij de groenteboer.