Ondanks mijn gespot met door christenen bedachte versvormen is er ook nog het geestelijk lied dat in Engelse kerken traditioneel onderhevig is aan een aantal vaste regels.
Niet te moeilijk natuurlijk, want je moet van volwassenen die nog in Sinterklaas geloven geen intellectuele hoogstandjes verwachten. Zo zijn ze allemaal jambisch, met een simpel rijmschema. Maar eenvoudige zaken die niets voorstellen zo ingewikkeld maken dat het toch intellectueel oogt is iets wat je rustig aan christenen kunt overlaten. Daar gaan we dan.
Standaard is de vierregelige strofe met 4343 jamben en rijmschema abcb, Common Measure (CM) genaamd. Je kunt natuurlijk ook abac rijmen en deze gedurfde variant heeft dan ook in sommige gemeenten een eigen naam gekregen; Common Hymnal Measure (CHM).
Wie op de originele gedachte komt twee strofen aan elkaar te plakken zodat een achtregelig iets ontstaat, noemt dit Double Common Measure (DCM).
Nu zou je op de gedachte kunnen komen alle regels evenveel jamben te geven (4444) en dan heb je voor die nieuwlichterij natuurlijk een eigen naam nodig en hiervoor is de term Long Measure (LM) bedacht. En jawel, het duurde niet lang of iemand kwam op het idee ook dit eens achtregelig te doen en daar een naam voor te verzinnen; Double Long Measure (DLM).
‘Maar’, hoor ik iemand vragen,’als je nou toch bezig bent, zou het dan geen idee zijn om in deze vorm ook eens te variëren met het rijmschema en er abac in plaats van abcb op los te laten? En moet dat dan ook geen eigen naam hebben?’ Verstandige vraag en inderdaad, daar is in voorzien: dit noemen we Long Hymnal Measure (LHM).
Iemand ontdekte dat het best wat minder kon met die jamben (3343) en dat dit lekker vlot wegzong en uiteraard werd dit door enthousiaste regelgevers Short Measure (SM) genoemd en de daar onstuitbaar op volgende achtregelige variant Double Short Measure (DSM).
Wie dacht dat niemand op het idee kwam hier op te variëren met het rijm abcb heeft het mis en zo hebben we dus ook de Short Hymnal Measure (SHM).
Dit overzichtelijk geheel werd danig verstoord door de komst van de Poulter’s Measure, die menige gelovige barstende koppijn bezorgde.
Een poulter, om even wat nuttige informatie te verschaffen, is een pluimveehouder en er wordt gezegd dat die vroeger 13 eieren in een dozijn gaf om te voorkomen aangeklaagd te worden wegens het leveren van te weinig eieren. Zal wel weer zo’n christelijke mythe zijn.
Hoe dan ook, de Poulter’s Measure bestaat uit strofen van slechts twee regels, de eerste een jambische hexameter of alexandrijn met een cesuur in het midden en de tweede regel heeft zeven jamben met een pauze na de vierde jambe.
Dit klinkt vreeswekkend voor wie die simpele voorschriften gewend is, maar wie goed oplet ziet dat het niets anders is dan een Short Measure, in twee regels verpakt.
Nou krijgen Engelse christenen ook wel eens de kolder in de kop en willen wat anders en voor die gelegenheden heeft de Kerk voorzien in een uiterst feestelijke uitsmijter: de Short Particular Measure (SPM) en die bestaat uit maar liefst zes 334334 jambige regels met rijmschema aabaab.
Hieronder van al die dingen een voorbeeld en omdat de christenen al genoeg gejatte zaken die niet van hen zijn claimen, zoals moraal en ethiek en een niet-bestaande joods-christelijke beschaving, komen deze voorbeelden van de Kerk van het Vliegende Spaghetti Monster, een sympathiek geloof dat wereldwijd razendsnel groeit en hopelijk de aanhangers van die geëxecuteerde Galilese terrorist snel verdringt.
Ik heb er niet bijgezet wat wat is, en je begrijpt de huiswerkopgave al: benoem van elk geestelijk lied de measurebenaming. Een aardige puzzel voor het weekeinde.
Our Monster flew in fancy ways
When making everything.
With noodly skill He looped the loop,
So let's have a good sing
Last Tuesday night at ten past two
The monstrous bolognese
Descended to create the world,
A feat we all must praise.
Hierboven staan er twee, maar die kun je aan elkaar plakken natuurlijk en dan heb je wat? Juist.
O Pasta that sustained us once,
Come nourish us again,
And everyone that's not a dunce
Will have to praise Thee then.
All people that Italian eat
Are guaranteed a tasty sauce
And on the top some parmesan,
Thanks to our Maker's monstrous force.
And did those strands in ancient time
Fly over England's mountains green?
And did Thy flavour all sublime
Pervade the western world's cuisine?
Our Monster made us all -
Let's turn a somersault!
There's war and crime and pestilence,
But none of that's His fault.
Our Monster made us all - let's turn a somersault!
There's war and crime and pestilence, but none of that's His fault.
Teach me, linguine Lord,
To serve thee with my tongue,
And everywhere that pasta's stored
Thy praises shall be sung.
He made the sheep and hogs;
He made the mice and frogs,
Our great Creator sempitern -
And us, and cats, and dogs.
So say our theologues:
One day to pasta we'll return.
