ven van enjambemen-
ten valt nog heel vies te-
gen en ik moet erg wen-
nen; ik heb nooit geschre-
ven in die raar gebro-
ken woorden, waar al le-
zend een reeds afgeslo-
ten regel (dacht je) we-
derom begint of lie-
ver doorloopt en dat zon-
der reden, wat me zie-
dend maakt, maar mij gewon-
nen geven doe ik ze-
ker niet, dus ik zal blij-
ven zwoegen, zwaar verbe-
ten, want het domme schrij-
Een versje als doorlopende regel in een cirkel kennen we wel, maar het citkelvers gaat nog iets verder. Niet alleen bestaat het uit één doorlopende zin zonder begin en einde en zijn de strofen in een cirkel geplaatst; ook de regels van de strofen lopen door en het begin van elke regel is het einde van een afgebroken woord aan het slot van de vorige.
Niettemin blijft rijm verplicht en wel abab in driejambige regels.
Toen ik op een exemplaar van Paul Griffin, auteur van meerdere light-versebundels , stiet (of stootte. Of stuitte?) moest ik wel even slikken, maar niets is mij te veel voor jullie, dus ik heb bovenstaand voorbeeld gewrocht.
Nu ga ik even iets drinken.
Nawoord
Zo'n koele dronk doet wonderen en ik herlees verbaasd het bovenstaande:
de strofen staan helemaal niet in een cirkel en circulatie is dan ook een betere vertaling voor circular dan cirkel . Het gaat om het doorlopen: de strofen zijn zo geplaatst dat geen witregel optreedt en ook hier de boel blijft doorgaan.
