De held van Labbertong VI
Remko Koplamp
Die dag werd onze held weer ijlings klaargestoomd
Om zich te laten zien op het gewijde gras
Voor de finale (één waar menigeen van droomt)
Een klein probleempje nog, de darmen gaven gas
Echt waar, het rook als verse Labbertongse mest
En alle spelers werden helemaal gestoord
Dus hield men Koplamp afgezonderd van de rest
Zo werd de grootste gifwolk in de kiem gesmoord
Nadat de lucht ten langen leste was geklaard
(Heel lichtjes rook je nog een penetrant aroma,
En nee, er was goddank geen sprake van een stoma)
Ontsnapte er dit keer een wind van frisse aard
Tijdens de rust zag Remko de novice Aagt
En viel hij als een blok voor deze kloostermaagd
(wordt vervolgd)
Uit het archief
Bij de dood van Maarten van Roozendaal
Hij zong met overtuiging 'Red mij niet!'
Met rauwe stem, getekend door het leven,
Waarmee hij zich vol passie heeft gegeven
In menig ruig en hard-romantisch lied.
Geen ander is er in ons taalgebied
Die zulke rake teksten heeft geschreven.
Hoe hij ze bracht, zo heftig en gedreven,
Dat maakte hem bij kenners favoriet.
"Ik ben nog weer een jonge lente waard"
Heeft hij in 'Mooi' voor zijn publiek gezongen
En zo zijn liefde aan april verklaard.
Maar Maarten heeft zijn lijf en ook zijn longen
Al rokend en al drinkend niet gespaard,
Was reddeloos toen Hein hem heeft besprongen